Bo w teorii niby wiadomo. Gorzej w praktyce codziennych odniesień.
Jedność zaczyna się od małych rzeczy: od przebaczenia, powstrzymania się od plotki, cierpliwości w rozmowie.
Jezus wypowiada jedno z najpiękniejszych i najbardziej wymagających zaproszeń - by trwać w Jego miłości.
Człowieka, jego dziejów, nie można zrozumieć bez Chrystusa.
Czemu? Przecież znak z Kany to coś więcej niż wino z wody.
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne (Dz 4,32).
Dawniej tańczyła w nocnych klubach. Dzisiaj tańczy dla Boga i uczy innych, jak podążać do Niego tanecznym krokiem. W Koszalinie trwają rekolekcje i warsztaty z s. Anną Nobili.
W mowie pożegnalnej wygłoszonej w Wieczerniku Jezus obiecuje przyjście Ducha Świętego, który będzie kontynuował Jego dzieło na ziemi. Nazywa Go „innym Parakletem”. Dlaczego innym i dlaczego Parakletem? Tajemnicze imię Ducha wskazuje na Jego działanie...
O biblijnej wierze w zmartwychwstanie i trudnościach z nią związanych mówi biblista – ks. Marcin Kowalski.
W okolicach pagórków położonych na zachód od Jeziora Galilejskiego młodość spędzał Jezus. Dzisiaj na zboczu jednego ze wzgórz, tuż za żydowskim kibucem, życie pustelnicze prowadzi wspólnota betlejemitek.
Nie szukaj, moje serce, ludzkiej mądrości. Szukaj Bożej prostoty.
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na XXVII niedzielę zwykłą roku C z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
