Bóg Ojcem Jezusa Chrystusa i Kościoła według Ewangelii św. Mateusza

W jakim znaczeniu – według Ewangelii św. Mateusza – Bóg jest Ojcem?

W Ewangelii św. Mateusza Jezus najczęściej nazywa Boga swoim Ojcem albo Ojcem ludzi. Warto zwrócić uwagę na bardzo wymowną statystykę. Rzeczownik ojciec występuje w tej Ewangelii 63 razy. W większości wypadków chodzi o Boga jako Ojca Jezusa (23) i ludzi (21). Sam Jezus mówi aż 21 razy o Bogu jako Ojcu ludzi (Mt 5,16.45.48; 6,1.4.8.9.15; 7,11; 10,20.29; 13,43).

W Ewangelii św. Mateusza Bóg jest Ojcem, a człowiek Jego dzieckiem. Myśl taka  występuje często w Starym Testamencie (por. Wj 4,22; Pwt 14,1; Oz 11,1; Syr 4,10). W Nowym Testamencie jest podobnie. Z tym, że autorzy Nowego Testamentu rozsadzają nacjonalistyczne więzy. Dziećmi Boga są nie tylko Izraelici, jako członkowie narodu wybranego, ale wszyscy wierzący. Widoczne jest to szczególnie w Ewangelii św. Mateusza. Analiza tej księgi Nowego Testamentu pozwala wyciągnąć wniosek, że Bóg Ojciec stanowi jej punkt centralny. Dlatego uchodzi ona za najbardziej patrocentryczną wśród Ewangelii synoptycznych i w pełni zasługuje na miano Ewangelii Ojca. [1]

Prawdę o Bogu Ojcu można znaleźć w Ewangelii św. Mateusza w częściach narracyjnych oraz w wypowiedziach Jezusa.