Rzeczownik "ojciec" występuje w tej Ewangelii 63 razy.
Proszę dokonać podsumowania omawianego zagadnienia
Analiza Ewangelii św. Mateusza pozwala wyciągnąć wniosek, że Bóg Ojciec stanowi jej punkt centralny. Dlatego nazywana jest Ewangelią Boga Ojca. Prawdę o Bogu Ojcu Jezusa można w niej znaleźć w częściach narracyjnych oraz w wypowiedziach Chrystusa.
Od początku Ewangelii św. Mateusza autor objawia niezwykłą tajemnicę Jezusa. Czyni to już w pierwszych perykopach. W rodowodzie stwierdza, że Jego narodzenie dokonało się odmiennie niż w wypadku patriarchów Starego Testamentu. Posługuje się tzw. cytatami refleksyjnymi, zaczerpniętymi z tekstów prorockich, aby wykazać, że Jezus jest Synem Bożym, a zatem Bóg jest Jego Ojcem.
Do tego tematu powraca Ewangelista w opisie działalności Jezusa. Już na samym jej początku głos z nieba po chrzcie Jezusa nie nazywa Go Synem Boga, ale stwierdza: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Mt 3,17). Podobnie jest także w wypadku przemienienia (por. Mt 17,5). Nazywając Jezusa swoim Synem, Bóg przedstawia się jako Ojciec.
Określenie Bóg jest Ojcem Jezusa Chrystusa pojawia się często szczególnie w Kazaniu na Górze. Obok tego tematu równolegle występuje stwierdzenie, że Bóg jest Ojcem wszystkich wierzących. Widoczne jest to zwłaszcza w modlitwie Ojcze nasz i w osiemnastym rozdziale, gdzie Ewangelista kreśli strukturę wspólnoty uczniów Jezusa.
W pewnych wypadkach Jezus mówi wyraźnie o Bogu jako swoim Ojcu. Czyni jednak rozróżnienie między „mój Ojciec” i „wasz Ojciec”. Nigdy nie identyfikuje się jednak z uczniami w odniesieniu do Boga i nie mówi „nasz Ojciec”.
[1] Por. A. Malina, Obraz Boga Ojca, art. cyt., s. 23.
[2] Por. J. Kudasiewicz, Teologia Nowego Testamentu. T. I., dz. cyt., s. 82.
[3] Por. J. Gnilka, Teologia Nowego Testamentu, Kraków: Wydawnictwo M, 2002, s. 242-243.
[4] A. Paciorek, Ewangelia według Świętego Mateusza. Rozdziały 1-13. Wstęp – przekład z oryginału – komentarz (NKB, I/1), Częstochowa: Edycja Świętego Pawła 2005, s. 86.
[5] J. Ratzinger – Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu. Dzieciństwo, Kraków: Znak 2012, s. 17.
[6] J. Ratzinger – Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu. Dzieciństwo, jw., s. 68.
[7] J. Ratzinger – Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu. Dzieciństwo, jw., s. 147; A. Paciorek, Ewangelia według Świętego Mateusza. Rozdziały 1-13, dz. cyt., s. 122.
[8] Por. J. Homerski, Ewangelia według św. Mateusza. Wstęp – przekład z oryginału – komentarz (PŚNT, III/1), Poznań- Warszawa: Pallottinum, 1979, s. 111.
[9] Potwierdzeniem tej prawdy jest Septuaginta (LXX), która hebrajskie słowo jedyny (jahid) tłumaczy przez umiłowany (por. Rdz 22,2 w odniesieniu do Izaaka).
[10] Jezus z Nazaretu. Część 1. Od chrztu w Jordanie do Przemienienia, Kraków: Wydawnictwo M 2007, s. 94-95.
[11] Por. Tomasz z Akwinu, Ewangelia Ojców Kościoła. Wyboru i przekładu dokonał Jacek Salij, dominikanin, Kraków: Znak 1983, s. 64.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |