Męka i śmierć Jezusa

Po zakończeniu wieczerzy Jezus udał się wraz z uczniami do Getsemani. Ewangelista Łukasz zapisze: „Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną; towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: «Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie». A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się” (Łk 22,39-41).

Według starej palestyńskiej tradycji, sala, w której Jezus spożył Ostatnią Wieczerzę, znajdowała się w południowo-zachodniej części starego miasta. Stamtąd Mistrz z Nazaretu zszedł do Doliny Tyropeonu, potem zaś do Doliny Cedronu. Minął dzielnicę Siloe i wzdłuż Potoku Cedron, obok Źródła Gichon dotarł do Ogrodu Getsemani. Ewangelista Łukasz stwierdzi iż Jezus „udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną” (Łk 22,39). A zatem Jezus zawsze tak czynił.  Widocznie ogród należał do kogoś dobrze znanego zarówno Mistrzowi, jak i Jego uczniom (J 18,2).

Wszyscy Ewangeliści przedstawiają ten rozdzierający dramat w tonie tak spokojnym, że budzi to zdumienie[3]. Hagiografowie stwierdzają jednak, że w Ogrodzie Oliwnym w najwyższym stopniu ujawnia się ludzka natura Jezusa. Objawił się „Syn Człowieczy” w całej pełni. Objawił się ze wszystkimi słabościami, podobnymi do naszych, oprócz grzechu, ze swoją ludzką wolą, broniącą się przed cierpieniem i śmiercią – aż do wywołania krwawego potu. Rzeczywiście, w Getsemani rozpoczęła się męka Jezusa.

W obliczu męki dała o sobie znać w Jezusie Jego ludzka natura. Zdała się buntować przeciw planowi zbawienia, które miało się dokonać przez cierpienie. Jezus był najdoskonalszym człowiekiem, a więc kimś o szczególnej ze wszech miar wrażliwości. Ten zaś stan powiększał Jego cierpienia. Łukasz określa je greckim słowem agonia (Łk 22,44). Termin ten jest symbolem konania. Określano nie także trwogę przed zbliżającym się niebezpieczeństwem, któremu nie sposób zaradzić, a także strach towarzyszący zawsze ostatecznym zmaganiom ze śmiercią. W tym znaczeniu należy rozumieć agonię Chrystusa – jako walkę z zagrażającymi Mu mocami, stan głębokiego lęku przed czekającymi Go okrutną męką i śmiercią na krzyżu.