XXXIII NIEDZIELA ZWYKŁA - ROK B

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004

II CZYTANIE

A każdy kohen codziennie wykonuje swą służbę, raz po raz składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów. Lecz Ten, złożywszy raz na zawsze jed­ną jedyną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga, aby odtąd oczekiwać, aż Je­go nieprzyjaciele zostaną uczynieni podnóżkiem dla Jego stóp". Bo przez jedną ofiarę doprowadził On na wieki do celu tych, którzy zostają zastrzeżeni dla Boga i uświęceni.
A gdzie jest przebaczenie za nie, tam nie jest już potrzebna ofiara za grzechy.

(Hbr 10,11-14.18)

11-14. Chodzi tu o wiekuistą skuteczność złożo­nej raz na zawsze ofiary Jeszui, w odróżnieniu od powtarzanych co rok, lecz tylko czasowo skutecz­nych ofiar pierwszego systemu (por. w.1-4 — mo­wa o oczyszczaniu sumień i czynieniu wierzących prawdziwie świętymi; zob. też 9,11 -15zK). Podkre­śla to ponowne przytoczenie Psalmu 110,1: Jeszua, po wypełnieniu swej służby świątynnej, uczynił coś, czego nie zrobił nigdy żaden lewicki kohen gadol - zasiadł po prawicy Boga.

18. Nie jest już potrzebna ofiara za grzechy. Dlatego czytelnicy tego na­uczania powinni wyzwolić się z odruchu skła­dania ofiar ze zwierząt na ofiarę za grzech, za to nabrać pełnego przekonania o wystarczalności ofiary złożonej za nich przez Jeszuę. W dzisiej­szych czasach nie mamy już takiego odruchu, mimo to powinniśmy zachować przekonanie o konieczności krwawej ofiary za grzech, mając zarazem pewność, że ofiara krwi Jeszui spełnia ten wymóg. Na tym zostaje zakończona zasad­nicza linia dowodzenia autora.
Autor jednakże bardzo precyzyjnie nakre­śla granice swoich twierdzeń. Ofiara za grze­chy nie jest już potrzebna i została zniesiona. Ale inne ofiary pozostały elementem Bożego porządku nawet po śmierci Jeszui, czego do­wodzi postępowanie Sza'ula w Świątyni w Dz 21,26 oraz fakt, że sam składał ofiary, o czym mówi w Dz 24,17. Wraz ze zburzeniem Świątyni składanie ofiar stało się niemożliwe; jeśli jednak Świątynia zostanie odbudowana, będzie moż­na znowu składać w niej ofiary dziękczynne, z pokarmów i pochwalne. Autor listu nie ogła­sza generalnego kresu systemu ofiarniczego, a tylko kres ofiar za grzechy ze zwierząt.
 

EWANGELIA

W owych dniach, po tym ucisku,
słońce pociemnieje,
księżyc przestanie świecić,
gwiazdy będą spadać z nieba,
a moce w niebiosach będą wstrząśnięte.
Wtedy ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach z ogromną mocą i chwałą. Pośle On swoich aniołów i zbierze swój lud wybrany z czterech stron świata, od krańców ziemi po krańce nieba.
Nauczcie się od drzewa figowego: kiedy jego gałęzie zaczynają mięknąć i pojawia­ją się liście, wiecie, że zbliża się lato. Tak samo kiedy ujrzycie, że dzieją się te wszystkie rzeczy, wiedzcie, że czas jest bliski, tuż u drzwi. Tak! Mówię wam, że ten lud z pewno­ścią nie przeminie, aż to wszystko się wydarzy. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa na pewno nie przeminą. Jednak tego, kiedy nadejdzie ten dzień i godzina, nie wie nikt - ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko sam Ojciec.

(Mk 13,24-32)

26. Zob. Mt 8,20K.

29. Czas jest bliski. Albo: „On jest blisko".

30 Ten lud. Zob. Mt 24.34K.