XVIII NIEDZIELA ZWYKŁA - ROK B

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004

II CZYTANIE

Dlatego powiadam - w jedności z Panem nalegam wręcz: nie żyjcie już więcej jak poganie, z ich jałowym sposobem myślenia. Ale nie tego nauczyliście się od Mesjasza! Jeśliście naprawdę Go słuchali i byli o Nim pouczeni, to dowiedzieliście się, że ponieważ w Jeszui znajduje się prawda, to co się tyczy waszego poprzedniego sposo­bu życia, musicie zedrzeć z siebie starą naturę, bo przez swe zwodnicze pragnienia wasza stara natura przegniła do cna, musicie natomiast pozwalać na nieustanne odnawianie waszego ducha i umysłu i przyoblec się w nową naturę, stworzoną jako zbożna, wyra­żającą się w sprawiedliwości i świętości, które wypływają z prawdy.

(Ef 4,17.20-24)
 

17-24. Rozważanie o tym, co prowadzi do nie-moralności i amoralności (np. zwodnicze prag­nienia z w. 22), i pouczenie, jak dojść do prawi­dłowej moralności.
 

EWANGELIA

I kiedy tłum spostrzegł, że nie ma tam ani Jeszui, ani Jego talmidim, sami powsiadali do łodzi i w poszukiwaniu Jeszui wyruszyli do K'far-Nachum.
Kiedy Go znaleźli po drugiej stronie jeziora, zapytali Go: „Rabbi, kiedy się tu dosta­łeś?". Jeszua odpowiedział: „No właśnie! Mówię wam, że szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cudowne znaki, ale dlatego, że jedliście chleb, i to do woli! Nie pracujcie na pokarm, który przemija, ale na pokarm, który trwa aż do życia wiecznego, który da wam Syn Człowieczy. Bo oto ten, na którym Bóg Ojciec położył swoją pieczęć".
Powiedzieli więc do Niego: „Co powinniśmy robić, żeby wykonywać dzieła Boże?" Jeszua odrzekł: „Oto, czym jest dzieło Boże: złożyć ufność w tym, którego On posłał!"
Powiedzieli do Niego: „Nu, jaki cud dla nas uczynisz, abyśmy go zobaczyli i zaufali Ci? Jakie dzieło możesz wykonać? Nasi ojcowie jedli mannę na pustyni, jak napisano w Tanach; »Dał im do jedzenia chleb z nieba«". Jeszua powiedział im: „No właśnie! Powiadani wam, to nie Mosze dał wam chleb z nieba. Lecz mój Ojciec daje wam prawdziwy chleb z nieba, bo chlebem Bożym jest ten, który zstępuje z nieba i daje życie światu".
Powiedzieli do Niego: „Panie, dawaj nam ten chleb już zawsze". Jeszua odrzekł: „Ja jestem chlebem, który jest życiem! Kto do mnie przychodzi, nigdy nie będzie głodny, a kto pokłada we mnie ufność, nigdy nie będzie spragniony.

(Mk 6,30-34)
 

26-71. Postawa tłumów skłania Jeszuę do dłuższe­go wywodu.

26. Cudowne znaki powinny obudzić świado­mość na Boga, ale ci ludzie są świadomi tylko własnych potrzeb fizycznych.

27. Pokarm, który przemija, i pokarm, który trwa aż do życia wiecznego, to dwa przeciwień­stwa będące tematem uwag Jeszui.

28-29. Co powinniśmy robić, żeby wykonywać dzieła Boże? Słuchacze pytają prawdopodobnie nie o to, jak dokonywać cudów, ale jak podobać się Bogu. Mimo to odpowiedź Jeszui zaskakuje ich.

30-32. Nu -" a zatem?", "no i?", "pomyślcie tylko". Jaki cud dla nas uczynisz? Dziwne to pytanie jak na ludzi, którzy dopiero co widzieli jeden z Jego cudów (w. 10-14). Najwyraźniej są skłonni pomniejszyć jego wagę, powołując się na cud równie wielki, a może i większy: Nasi oj­cowie jedli mannę na pustyni; zob. też Wyjścia 16,4.15; Liczb 11,8; Psalm 105,40. Jeszua koryguje dokonaną przez nich egzegezę Tanach - oni są­dzą, że podmiotem w cytowanym w w. 31 zdaniu jest Mosze, tymczasem jest to mój Ojciec, Bóg.