Czytam o przyszłym Bożym sądzie. Znów w Księdze Mądrości. „Najmniejszy doznaje miłosiernego przebaczenia, ale mocarzy czeka mocne dochodzenie. Władca wszechrzeczy nie ulęknie się nikogo ani nie będzie zważał na wielkość”.

Tak, komu wiele dano, od tego więcej też będzie się wymagać. Komu Bóg na tej ziemi dał wielkość, wielkości ducha też będzie się domagał. Nie będą miały dla Niego znaczenia ludzkie godności. Za to najmniejszym Bóg miłosiernie wiele wybaczy. Bo czegoż wielkiego od nich wymagać...

I chyba Boga  w tej sprawie rozumiem. Spotykam czasem tych małych. Starających się jakoś w tym świecie egzystować, coś dla siebie zdobyć... W sprawach wiary często mało obeznanych. Kierujących się prostą uczciwością. I łatwo wyciągających do bliźniego, gdy trzeba, pomocną dłoń. Nie są ideałami. Ale nie są też źli. Raczej trochę zagubieni...

A może wszyscy, którzy zamiast kroczyć Bożą droga wybierają drogę zła, są tak naprawdę zagubieni?  Bóg to wie. Jeśli człowiek kogoś powinien sądzić, to samego siebie.