Sylas był również współpracownikiem Piotra. On to – pod imieniem Sylwan – był redaktorem Pierwszego Listu Piotra i odbył w jego imieniu podróż po Azji Mniejszej. Apostoł uważa go za brata godnego zaufania i przez niego dodawał otuchy braciom i zapewniał ich o potrzebie wytrwałości (por. 1 P 5,12). Dalsze jego losy są nieznane. W martyrologium łacińskim Sylas występuje pod datą 28 listopada (por. Florus). Euzebiusz z Cezarei wspomina w swej Historii Kościelnej o Sylwanie, biskupie Gazy i 39 towarzyszach, którzy ponieśli śmierć męczeńska w kopalni miedzi w Fano. Rufin dodaje, że towarzyszami biskupa byli duchowni, a Sylwan otrzymał święcenia biskupie właśnie tam w kopalni pośród swoich towarzyszy (por. H. Fros, F. Sowa, Księga imion i świętych, t. 5, Kraków 2004, s. 339).
Św. Łukasz w Ewangelii dosyć dokładnie opisuje spotkanie Jezusa z ucznia w dniu Wniebowstąpienia (24,36-49). Zmartwychwstały ukazuje się uczniom po to, aby ich umocnić w wierze. Wielu z nich po Jego śmierci przezywało głęboki smutek i zagubienie (Łk 24,13-35); uświadamia im, że są spadkobiercami tajemnic (obietnic) Bożych i świadkami ich spełnienia. Istotne w tej scenie jest przesłanie Jezusa: „Oto moje słowa, które powiedziałem do was, gdy byłem jeszcze z wami: «Musi wypełnić się wszystko, co jest napisane o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy – dodaje Łukasz – „rozjaśnił im umysł, aby rozumieli Pisma” (Łk 24,44n). Dar rozumienia Pism dany został Apostołom i ich następcom. Wśród nich byli również pierwsi misjonarze i ewangelizatorzy. To o nich mówi Ewangelista: „W Jego imię będzie głoszone nawrócenie na odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, rozpoczynając od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego…” (Łk 24,47n). Wezwanie do dawania świadectwa skierowane jest do wszystkich wyznawców Chrystusa (por. Hbr 12,1-2). Ojcowie soborowi przypomnieli, że nie tylko duchowni, ale i świeccy wypełniają swoją misję prorocką przez ewangelizację, „to znaczy głoszenie Chrystusa… zarówno świadectwem życia, jak i słowem”. W przypadku świeckich nabiera ono „swoistego charakteru i szczególnej skuteczności przez to, że dokonuje się w zwykłych warunkach właściwych światu” (KK 35). Paweł VI w adhortacji O ewangelizacji w świecie współczesnym apelował: „Do dawania świadectwa powołani są wszyscy chrześcijanie, którzy z tej racji mogą być prawdziwymi głosicielami Ewangelii” (EN 21).
I tym razem warto zastanowić się i zapytać:
* Katechizm przypomina sytuację Kościoła czasów apostolskich: „[Apostołowie] jako świadkowie Zmartwychwstałego będą fundamentami Jego Kościoła. Wiara pierwszej wspólnoty wierzących opiera się na świadectwie konkretnych ludzi, znanych chrześcijanom i w większości żyjących jeszcze pośród nich. Tymi «świadkami Zmartwychwstałego Chrystusa» (Dz 1,22) są przede wszystkim Piotr i Dwunastu, ale nie tylko oni: Paweł mówi bardzo jasno, że Jezus ukazał się pięciuset osobom równocześnie, a ponadto Jakubowi i wszystkim Apostołom” (1 Kor 15,4-8; por. KKK 642). Kogo dziś w Kościele nazwiemy „świadkiem”? Na czym powinno opierać się świadectwo współczesnych chrześcijan?
* Świadkami, którzy „poprzedzili nas w drodze do Królestwa” (Hbr 12,1), są ci, których Kościół nazywa „świętymi”. Jaką rolę odgrywają oni w naszym życiu? Czy znamy życiorysy naszych patronów? Czy prosimy ich o wstawiennictwo w różnych sytuacjach naszego życia?
* Ewangelie są sercem Pisma Świętego, są one również „głównym świadectwem życia i nauki Słowa Wcielonego, naszego Zbawiciela” (KO 18). Bóg chce, abyśmy Go poznawali. Dlatego właśnie posyła nam Ducha Świętego, abyśmy „rozumieli Pisma” (Łk 24,45); On „pouczy was o wszystkim oraz przypomni wszystko, co wam powiedziałem” – wyznał Jezus (J 14,26). Czy uznajemy wiarygodność Pisma Świętego? Czy wiemy o tym, że żadna inna księga ze starożytnego świata nie może nawet zbliżyć się do wiarygodności Nowego Testamentu (ok. 25 tyś. manuskryptów (kopii) spoczywa w bibliotekach i uniwersytetach; najwcześniejszy z nich – przechowywany w Manchesterze w bibliotece Johna Rolanda fragm. Ewangelii Jana – datuje się na okres 50 lat od daty, kiedy Jan napisał oryginał)? Czy wiemy ponadto, że Biblia jako jedyna przetłumaczona została na ponad 2 200 języków?
* Jakimi świadkami Chrystusa jesteśmy w współczesnym świecie, w naszych parafiach, wspólnotach lokalnych i miejscach pracy lub nauki?
Dodaj swoje pytanie :.
Módl się!
Dziękujemy Ci, Ojcze, że nas zebrałeś w imię Twego Syna […]. Jesteśmy przed Tobą, by głosić Twoje słowo i by słuchać Twego słowa. Ożyw w naszym sercu dar, którego nam udzieliłeś przez włożenie rąk, rozbudź w nas łaskę chrztu i bierzmowania, wzbudź w nas pełnię darów, które doprowadziły nas aż tutaj, byśmy dziękując Ci w radości, mogli teraz poznać Twoją wolę. Prosimy Cię o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
C. M. Martini, Wyznania Pawła, Kraków 1987, s. 7.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |