Męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa niezwykłym darem dla Kościoła

W Ewangelii według św. Mateusza uczniowie poznają Pana dopiero w Galilei. Jezus zaś odchodząc posyła ich jako świadków: „Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».” (Mt 28,16-20)

Według Ewangelii św. Mateusza uczniowie spotykają się ze Zmartwychwstałym w Galilei, na górze. Nie wiemy, gdzie się to dokonało. Trzeba jednak pamiętać, iż nie jest to takie ważne. Mateusz bowiem wspominając górę, łączy wydarzenie końcowe z wydarzeniem inaugurującym publiczne wystąpienie Jezusa, czyli z Kazaniem na górze (Mt 5,1). Jak na górze Jezus ogłosił prawo królestwa, tak na górze rozsyła uczniów, aby rozszerzyć granice tego królestwa na cały świat.

Inni ewangeliści – Łukasz, a także Jan, kładą nacisk na rzeczywistość zjawień Zmartwychwstałe-go. Opisują Jego gesty w stosunku do uczniów. Mateusz postępuje inaczej. Koncentruje się na pojawieniu się Jezusa. Apostołowie poznają Go natychmiast. Zmartwychwstały nie musi udowadniać swojej tożsamości. Ewangelista kładzie nacisk na misję którą uczniom wyznacza Jezus.

Chcąc podkreślić niezwykłość wydarzenia Mateusz przemówienie Jezusa rozpoczyna od uroczystego wyrażenia: „przemówił tymi słowami”. Na początku Jezus powołuje się na powszechną władzę, jaką otrzymał od Ojca. Czyni to w duchu wizji z Księgi Daniela (Dn 7,14), gdzie autor natchniony zapowiada, iż władza nad wszystkimi narodami zostaje powierzona „Synowi Człowieczemu”, który będzie rządził przez całą wieczność. Jezus podkreśla także jej powszechność. Słowa „niebo i ziemia” są bowiem określeniami całego wszechświata (Mt 5,18; 6,10). Uczniowie zostają posłani do wszystkich narodów. Mają przekroczyć granice Izraela. Mają iść na cały świat.

Mateusz, który często zaznaczał, że misja Jezusa i Jego uczniów ograniczała się do Izraela, w ostatnich wersach swojego dzieła ukazuje Zmartwychwstałego, który otwiera bramy Kościoła dla wszystkich ludzi. Uczniem Chrystusa może być każdy, kto przyjmie chrzest i Jego naukę. Zjednoczenie z Jezusem Chrystusem, które czyni uczestnikami Jego życia, następuje poprzez chrzest. Chrzest także wprowadza każdego do wspólnoty Kościoła.

Należy jednak nie tylko przyjąć chrzest, ale i nauczanie, które pomaga w chrześcijańskim życiu. Człowiek staje się uczniem Chrystusa poprzez chrzest, ale pozostaje nim tylko wtedy, gdy zachowuje „wszystko, co im przykazał” (Mt 28,20).