Namaszczenie chorych - Pisma i Prorocy

Mając głębokie przekonanie, że to Bóg sam jest ostatecznie lekarzem uzdrawiającym człowieka z wszelkich chorób, dawni Izraelici w czasie choroby pierwszorzędnie kierowali swe modlitwy do Boga o uzdrowienie. Świadectwa tego rodzaju modlitw są rozsiane na wielu kartach Pism i u Proroków. Przykładem tego może być reakcja króla Ezechiasza na wieść o chorobie:

„W owych dniach Ezechiasz zachorował śmiertelnie. Prorok Izajasz, syn Amosa, przyszedł do niego i rzekł mu: «Tak mówi Pan: Rozporządź domem swoim, bo umrzesz - nie będziesz żył». Wtedy Ezechiasz odwrócił się do ściany i modlił się do Pana mówiąc: «Ach, Panie, wspomnij na to, proszę, że postępowałem wobec Ciebie wiernie i z doskonałym sercem, że czyniłem, co jest dobre w Twoich oczach». I płakał Ezechiasz bardzo rzewnie. Jeszcze Izajasz nie wyszedł z dziedzińca środkowego, kiedy Pan skierował do niego słowo: «Wróć i powiedz Ezechiaszowi, władcy mojego ludu: Tak mówi Pan, Bóg Dawida, twego praojca: Słyszałem twoją modlitwę, widziałem twoje łzy. Oto uzdrawiam cię: trzeciego dnia pójdziesz do świątyni Pańskiej i dodam do dni twego życia piętnaście lat” (2 Krl 20,1-6).

Wymownie brzmi także modlitwa Jeremiasza, który w chorobie całą nadzieję pokładał w Bogu:

„Uzdrów mnie, Panie, bym się stał zdrowym; ratuj mnie, bym doznał ratunku. Ty bowiem jesteś moją chlubą” (Jr 17,14).

Motyw modlitwy o uzdrowienie z choroby pojawia się również w starotestamentalnym modlitewniku, czyli Księdze Psalmów (zob. np. Ps 6,1-3; 25,17; 30,3; 41,5).

Powyższe teksty niewątpliwie potwierdzają tezę wyrażoną w Katechizmie Kościoła Katolickiego, że „człowiek Starego Testamentu przeżywa chorobę w obliczu Boga. Wobec Boga wypowiada on swoją skargę na chorobę i błaga Pana życia i śmierci o uzdrowienie” (KKK 1502). Warto w tym kontekście zauważyć, że choroba stawała się także drogą nawrócenia. Człowiek starotestamentalny, dostrzegając związek choroby z własnym grzechem, podejmował przede wszystkim praktyki pokutne i w tym kontekście prosił Boga o przebaczenie grzechów. Ideę tą wyraźnie wraził prorok Izajasz:

„Choć Pan dotknie ciężko Egipcjan, przecież ich uzdrowi; oni zaś nawrócą się do Pana, który ich wysłucha i uleczy” (Iz 19,22).