Oblubienica

Warto jeszcze przywołać porównanie oblubienicy do dwóch miast, to jest Tirsy oraz Jeruzalem - dwóch stolic: „Piękna jesteś, przyjaciółko moja, jak Tirsa, wdzięczna jak Jeruzalem, groźna jak zbrojne zastępy” (Pnp 6,4). Tirsa to pierwsza stolica Królestwa Północnego. Prawdopodobnie została tutaj synonimicznie przywołana do wzmiankowanego w kolejnym wersecie Jeruzalem. Obie stolice jako obraz ufortyfikowanych twierdz, które trudne są do zdobycia, mogą stanowić symbol dziewiczej oblubienicy, której nie dotknął w żaden sposób jakikolwiek wróg czy też napastnik. W tym kontekście na uwagę zasługuje także etymologia nazwy miasta Tirsa: nazwę tę można wyprowadzić z rdzenia rṣh, który oznacza „mieć upodobanie”. A zatem oblubienica jest tą, w której ma upodobanie oblubieniec. Przywołany zaś motyw Jeruzalem może stanowić podstawę do wyakcentowania kilku innych cech. Po pierwsze, Jeruzalem słynęło z piękna, które pociągało swoim widokiem (zob. Ps 48,3). A zatem przyrównanie oblubienicy do Jeruzalem podkreślało jej piękno. Po drugie, w nazwie Jeruzalem - Yərûšālaim, można dostrzec przymiotnik šālēm - „nietknięty, cały, doskonały”, który również podkreślałby piękno oblubienicy. Biorąc pod uwagę nazwę miasta, która dosłownie znaczy „Miasto Pokoju”, na uwagę zasługuje termin šālȏm, który obok znaczenia „pokój” posiada także inne: „dobrobyt, nienaruszalność, przyjaźń, ocalenie, zbawienie”. W tym świetle wyłaniają się kolejne cechy oblubienicy:  jest ona kobietą, która niesie ze sobą przyjaźń, dobrobyt, jest ona nietknięta, przez nikogo nienaruszona. Po trzecie, Jerozolima była miastem, w którym znajdowała się świątynia, czyli szczególne miejsce, w którym zamieszkiwał Bóg pośród swego ludu. Stąd Jeruzalem nosiło miano „Miasta Boga” (Ps 46,5; 87,3; Iz 60,14), „Świętego Miasta” (2 Mch 9,14), „Miasta wielkiego Króla” (Ps 48,3). Odniesienie do osoby oblubienicy obrazu miasta Jeruzalem uwypukla również jej szczególną relację z Bogiem. Jak Jeruzalem w sposób szczególny przynależało do Boga i było napełnione Bożą obecnością, tak również oblubienica przynależy do Boga i jest przeniknięta Bożą obecnością.