Apokalipsa dziś: Nasze modlitwy mają znaczenie

Komentatorzy zwracają jednak w tym miejscu Apokalipsy przede wszystkim uwagę na tę modlitwę, o której mowa w szóstym rozdziale tej księgi: „Dokądże, Władco święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i wymierzał za krew naszą kary tym, co mieszkają na ziemi?” (Ap 6,10).  Także o tę, powtarzaną przez wszystkich chrześcijan modlitwę, której nauczył nas Jezus Chrystus: „przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi”. Tymczasem ziemia nie wydaje się być Bożym królestwem, z woli Bożej, szanowanej w niebie, wielu ziemian kpi, wybierając życie po swojemu. Czy te modlitwy, ciągle do Boga zanoszone, nie mają dla Niego żadnego znaczenia? Ano mają. I są – za chwilę powiemy że nie tylko –  częścią owej czci, którą niebo oddaje Bogu. 

Modlitwa ma wpływ na Boże działanie

Przypomnijmy jednak co w wizji Jana dzieje się dalej. Anioł bierze naczynie na żar, napełnia je ogniem z ołtarza i zrzuca na ziemię, po czym następują „gromy, głosy, błyskawice, trzęsienie ziemi”. Co ten gest przedstawia? Ano jest interpretowany jako odpowiedź Boga na ludzkie modlitwy. Na owe prośby, by zapanował także na ziemi, by ludzkość zaczęła szanować Jego wolę. To – jak zauważają komentatorzy – wskazanie, że Bóg słyszy prośby tych, którzy w Niego wierzą i na nie reaguje. Prośby te nie tylko więc nie są bez znaczenia, bo są oddawaniem Bogu czci, ale mają też realny wpływ na to, co z woli Boga dzieje się w świecie. Tak, nasze proszenie o rzeczy zdawałoby się tak  niemożliwe, jak przemiana świata, mają sens. Bóg także z ich powodu podejmuje w świecie różnorakie interwencje. 

A owe „gromy, głosy, błyskawice, trzęsienie ziemi”? Znaki te przypominają to, co działo się na Synaju, gdy Izrael miał zawrzeć ze swoim Bogiem przymierze. 

Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu i uniósł się dym z niej jakby z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donośniejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród grzmotów (Wj 19, 16-19)

Owe znaki towarzyszące zrzuceniu przez anioła węgli z ołtarza na ziemię oznaczają więc, że to co zacznie się dziać, będzie działaniem samego Boga, nie dziełem jakieś przypadku, zbiegu okoliczności. 

A co się dziać zacznie? Zobaczymy w kolejnych odsłonach wizji Jana. Tutaj tylko zwróćmy jeszcze uwagę, że w Księdze Ezechiela (szczególnie Ez 10,2) mamy podobną scenę. Tam rozrzucenie węgli zapowiada sąd. Tutaj wolno więc chyba się spodziewać, że będzie podobnie. Tyle że nie o sąd w sensie jakiegoś sądowego przewodu, z oskarżeniem obroną i przesłuchaniami tu chodzi.  Raczej o sąd polegający na odsłonięciu prawdy, iż człowiek trwa w zatwardziałości i odrzuca kolejne Boże wezwania do nawrócenia. Jak to wyjaśniono trochę dalej:

A pozostali ludzie, 
nie zabici przez te plagi, 
nie odwrócili się od dzieł swoich rąk, 
tak by nie wielbić demonów 
ani bożków złotych, srebrnych, spiżowych, kamiennych, drewnianych, 
które nie mogą ni widzieć, ni słyszeć, ni chodzić. 
Ani się nie odwrócili od swoich zabójstw, swych czarów, swego nierządu i swych kradzieży. 

Mamy ogromną moc

Czujemy się tak często bezradni wobec zła, które dzieje się w świecie. I chyba dość często nie bardzo wierzymy, że nasze modlitwy, zwłaszcza gdy nie znamy zbyt wielu modlących się w tej sprawie, mogą cokolwiek zmienić. Szaleństwa świata Zachodu? Wojna na Ukrainie? Cóż my, mali ludzie, możemy? Cóż znaczy nasza cicha modlitwa wobec wszystkich potęg tego świata? Potęg, których istnieniu Bóg dotąd sam z siebie się nie przeciwstawił? Czemu miałby więc zmieniać postawę z powodu naszej modlitwy? 

Bóg naszych modlitw naprawdę słucha. Wcześniej czy później będzie interweniował. Nie tylko dlatego, że sam tak zdecyduje. Także dlatego, że te nasze modlitwy o rzeczy po ludzku beznadziejne, nie są Mu obojętne.