Komentarze 6 Wszystkie komentarze »

Estera

30.10.2010 10:23

zgłoś do moderacji

"Dlatego im bardziej Boga pragnie ludzka dusza, tym mniej jest dla człowieka istotne, które miejsce zajmuje"- fragm.z komentarza do czytań.

Dziękuję za umocnienie.

doceń 3
odpowiedz na post
Inka

30.10.2010 10:41

zgłoś do moderacji

Dobre, uwalniające słowa: " Dlatego im bardziej Boga pragnie ludzka dusza, tym mniej jest dla człowieka istotne, które miejsce zajmuje"

Całe nasze życie jest walką z samym sobą i "oczyszczaniem" swoich intencji, pragnień i czynów z wpływów filozofi dzisiejszej cywilizacji. A świat szepce do ucha: "bądź", "posiadaj", "znacz". Świat mówi, że nie liczę się, jeśli mnie nikt nie zna, nie podziwia. Tymczasem nie da się pójść w dwóch kierunkach jednocześnie, nie da się dwóm panom służyć.

doceń 8
odpowiedz na post
Andres

30.10.2010 12:53

zgłoś do moderacji

Nie zgadzam się z rozważaniem. Czy mamy się godzic się z niską pozycją w danej społeczności? Czy pragnienie człowieka, pragnienie bycia decenionym jest złym pragnieniem? Jeśli przyjąc pozycję godzenia się na wszystko to gdzie miejsce na rozwój? Po co się starac? Trzeba walczyc o swoje. Trzeba udowadniac, że można więcej. Bo jeśli ktoś ma coś do zaoforowania nie może byc uciszany. Nie wolna chowa światła pod kobiercem. Nie wolno się zgadzac na ostatnie miejsce.

doceń 0
odpowiedz na post 1
- nika
  
  30.10.2010 19:03
  
  zgłoś do moderacji
  
  Myślę, że mylisz dwa pojęcia - bo rozwój, każdy rozwój jest dobry, podobnie trzeba oferować, jeśli ma się rzeczywiście coś dobrego do zaoferowania, i trzeba "udowadniać, że można więcej", i nie należy chować światła pod korcem... Ale to wcale nie oznacza "walki o swoje", a "zgoda na ostatnie miejsce" to nie jest zgoda na bylejakość życia i na unikanie wyzwań, tylko świadomość - że nie jestem pępkiem świata, że nie muszę być na pierwszym miejscu, bo nie to jest (nie może być) celem w życiu. Na pierwszym miejscu jest tylko JEZUS i jeżeli tylko będę z NIM, to nie ma sprawy - mogę być na zupełnie ostatnim miejscu. Byle z NIM.
  
  doceń 0
  odpowiedz na post
renata155

30.10.2010 15:41

zgłoś do moderacji

Andres..pragnienie docenienia?..jeśli naprawdę jesteś kimś wartościowym,to spokojnie nikt cie w kąt nie zepchnie--często na "szczyt" pchają się ci którzy tak naprawdę nic sobą nie przedstawiają,oprócz wyolbrzymionego ego..czy własny rozwój oznacza,że trzeba o tym krzyczeć na lewo i prawo i żądać oklasków?
jeśli ma się coś do zaoferowania..to po prostu się działa ,i tyle ;) (spoko ,rozgłos takiej działalności rozniesie się szerokim echem,nawet nie trzeba będzie o tym wspominać nikomu)
Człowiek powinien znać własną wartość..uniżenie,nie ma nic wspólnego z poniżeniem--i to chyba sens tego komentarza.
Nie rozumiem pragnienia..bycia docenionym ;)
moje pragnienie..to jest pragnienie przyjaźni..pragnienie "zdrowej rodziny"..pragnienie bycia potrzebna i pomocną drugiemu człowiekowi..rozgłos?..rozgłos i uznanie mnie onieśmielają-tyu7m bardziej,że słowa uznania padają akurat w tej materii,w której czuję się bardzo niepewnie

doceń 2
odpowiedz na post
nika

30.10.2010 19:07

zgłoś do moderacji

A za komentarz - wielkie dzięki!
Może przede wszystkim dlatego, że tak trudno mi umierać dla siebie i ustępować ze swojej wizji życia i tak bardzo gniewna jestem, gdy coś albo ktoś idzie nie po mojemu. I dobrze, że czasem ktoś mi to znowu uświadomi.
(to jako dodatek do poprzedniego mojego komentarza)

doceń 1
odpowiedz na post