błogosławieństwa to jak szczeble drabiny..nieprzypadkowe w kolejności słowa...dobrze zrozumieć każde z błogosławieństw..przemyśleć..zastanowić się rozeznać ze swoim życiem..zapytać..gdzie jestem?..na którym szczeblu--że nie do końca obiektywne?..oczywiście ze nie do końca..równie dobre jesteśmy już wyżej (bliżej)..równie dobrze może my stać i się zastanawiać czy wejść choć na ten pierwszy ;)
Najpiękniejsze jest to że ON stoi obok każdego z nas.aby pomóc te szczeble osiągnąć...

Największa przygoda człowieka, to wejść w relacje z Bogiem...
Pan Bóg zaprasza, nie zmusza do niczego... mówi: jeśli chcesz...
Cześć Bogu możemy oddawać tylko w duchu prawdy i szczerości. To straszne, że z jednych ust wychodzi i błogosławieństwo i przekleństwo...
Nie możemy wielbić Boga i jednocześnie przeklinać naszych bliźnich.
Doścignąć Boga, nie jest aż takie trudne i to nie jest żadna mrzonka. Pan Bóg jest obok... gdy płaczę - On płacze ze mną, jak się śmieję - On się śmieje ze mną, a jak upadam, stoi z wyciągniętą ręką, żebym mogła się Go złapać, otrzepać, przeprosić i ciągle zaczynać od nowa...