Trudna była ta mowa Jezusa. Zgorszyli się? Zniechęcili? W każdym razie odeszli. „Dwunastu” zostało. Bo... Jak to powiedział Piotr? „Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś Świętym Bożym”.

Uwierzyliśmy i poznaliśmy. To nie był akt wiary ślepej, bezrozumnej. To była wiara bazująca na poznaniu. Na tym, co dzięki temu poznaniu podpowiadał rozum. Jest mocna szansa na życie wieczne: taka okazję przegapić? Zmarnować tylko dlatego, że jakaś nauka Jezusa wydaje nam się zbyt dziwna? Przecież już nieraz widzieli, że to, co wydawało się niemożliwe, stawało się faktem.

Dokąd ma pójść dzisiejszy człowiek? Kto, prócz Jezusa, ma jeszcze „słowa życia wiecznego”?