Wierzę w Kościół

W Radiowo-Internetowym Studium Biblijnym rozpoczynamy dzisiaj cykl wykładów o Kościele. Św. Jan Paweł II na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia wygłosił szereg katechez na temat Kościoła. W jednej z pierwszych zatytułowanych: „«Tak» dla Kościoła”, Papież podejmuje problem sprzeciwu wobec Kościoła wyrażanego w dość popularnej formule: „Chrystus – tak, Kościół – nie”. Czy wobec tego warto jeszcze dzisiaj mówić o Kościele?

• Wykład w wersji PDF do pobrania

Zanim odpowiem na to pytanie, chciałbym wyrazić radość, że zaraz na początku wspomniane tu zostały katechezy św. Jana Pawła o Kościele. Podczas środowych audiencji generalnych w okresie od 10 lipca 1991 roku do 30 sierpnia 1995 roku Ojciec Święty wygłosił 137 katechez o Kościele. Jest to prawdziwe kompendium nauki o Kościele w świetle Pisma Świętego, nauczania Ojców Kościoła i dokumentów Soboru Watykańskiego II[1]. Warto o tym pamiętać i może nawet do tych katechez sięgnąć.

Kościół rzeczywiście wzbudza skrajne emocje. Tak było od chwili kiedy pojawił się wśród innych grup społecznych Izraela pierwszego wieku, tak było przez kolejne dwa tysiąclecia, i tak jest także dzisiaj. Taką drogę dla Kościoła przewidział jego założyciel Jezus Chrystus. To On powiedział do swoich uczniów: „Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was” (Mt 5,11). A tuż przed swoim odejściem do Ojca dodał: „Wyłączą was z synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu” (J 16,2). Jest więc coś niezwykłego, co jest wpisane w rzeczywistość wspólnoty należącej do Jezusa, czyli Kościoła, co powoduje skrajnie negatywne reakcje. Oczywiście to tylko jedna strona medalu. Dla wielu Kościół jest matką, rodzinnym domem, wspólnotą, która pomaga odkryć sens i prowadzi drogami szczęścia, a przynależność do tej wspólnoty jest jedną z najbardziej cenionych wartości.

Dlatego warto i trzeba dzisiaj mówić o Kościele. Trzeba mówić dziś o Kościele nie tylko z powodu tych skrajnych emocji, ale także z powodu niezrozumienia jego natury i posłannictwa.