– Nie chcę! Nie pójdę do przedszkola! Chcę zostać z tobą. Czemu nie mogę? Nie kochasz mnie! – łzy kaskadą spływają po buzi malucha, a ty czujesz, że za chwilę pęknie ci serce...
Święty Paweł to wyjątkowa mieszanina dumy i miłości. Dumy z pełnionej posługi i szczerej miłości do swoich „dzieci”.
Czyli wprowadzenie do radości.
Zdumienie wywołuje siła autorytetu Jezusa. Skąd ta moc?
Kiedy czytam Księgę Ezechiela, stają mi przed oczami różnego rodzaju „mistyczne przeżycia”.
Kiedy konserwatorzy zdjęli w prezbiterium trzecią warstwę farby, powiedzieli: tu raczej niczego nie znajdziemy. Proboszcz ks. Jerzy Pudełko westchnął z ulgą: Bogu dzięki, ale prosił, by szukać dalej. To, co wkrótce odkryto, znawcy nazwali cudem.
Najbardziej owocne jest słowo Boże, a po nim pisma ojców i żywoty świętych.
Tajemnica może u jednych budzić ciekawość, chcieć poszukiwania, u innych – zniechęcenie, bo droga do jej poznania jest długa.
Rozumem nie potrafimy ogarnąć istoty Boga. Wiemy za to, rozumiemy, kim jest dla nas, jaki jest dla nas.
Garść uwag do czytań na święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana roku B, z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.