Adwent nie jest czekaniem. Jest wspinaniem się, parciem w górę, wędrówką.
Żyjący trzema przyjściami jest jak panna mądra. Nie straszne mu trwoga narodów i wstrząśnięte moce niebios.
Nie bać się? Ufać, że Duch Święty podpowie? Co lub kto daje mi tę pewność?
Łaska, światło, wspólnota. Wystarczająco dużo, by bojąc się podstępów, nie bać się o włosy na głowie.
Dotknięty spojrzeniem Jezusa nie myśli o wilkach. Nosi w swoim sercu Jego obraz. Właśnie ten obraz uwalnia od lęku.
Nie da się oddzielić Jezusa upominającego od Jezusa pielęgnującego zachwaszczone pole...
Perfekcjonizm jest niekiedy formą ucieczki. Dymną zasłoną, stojącą na straży ciemnych zakamarków.
Od nas zależy na czym skupimy uwagę. Na Słowie, czy na tym, który jest narzędziem.
Dlaczego tak szybko o tym, z czym przyszedł do Jezusa, zapomniał?
Zamysł Pana jest jeden: daje miarą natrzęsioną, opływającą, nie po to, by bogacić.
Tylko Bóg potrafi osądzić prawdziwie i sprawiedliwie. Człowiek ocenia innych według własnej miary
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na V niedzielę Wielkiego Postu roku C z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
