Bibliści, analizując List do Tymoteusza, podkreślają, że spotykamy w nim starożytny hymn, jaki podczas liturgii śpiewali chrześcijanie I wieku.
Najprostsza definicja czasu mówi, że jest on miarą ruchu. Ale przecież czas to także coś więcej, szerzej i głębiej.
Bibliści podkreślają, że adresatami Listu do Hebrajczyków byli wyznawcy Chrystusa, którzy mieli za sobą jakieś prześladowanie.
Stolica i święte miasto Izraelitów, a po nich uczniów Chrystusa, posiada w Nowym Testamencie dwie greckie nazwy: Ierosoluma – Jerozolima, i Ierousalem – Jeruzalem.
Mówiąc o powtórnym przyjściu Pana Jezusa na końcu czasów, Nowy Testament używa greckiego czasownika parousia.
W zrozumieniu ewangelicznego opowiadania o męce Pana Jezusa w Niedzielę Palmową ma nam pomóc fragment trzeciej z czterech pieśni Sługi Jahwe, dzisiejszego pierwszego czytania z Księgi Izajasza.
Niedzielę Słowa Bożego poprzedziło przygotowanie, które podjęło Dzieło Biblijne im. św. Jana Pawła II.
Uczniowie Chrystusa, którzy przyjęli Jego orędzie zbawienia, wywodzili się najpierw z wyznawców judaizmu.
Ewangelizacja, a obok tego działalność charytatywna to istotne momenty, w których swe powołanie realizują chrześcijanie.
Wśród pieśni wykonywanych w okresie Bożego Narodzenia właśnie ta kolęda najlepiej współgra z tym, o czym pisze autor Listu do Tytusa
… choć do jednego celu.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.