Spojrzał, uczynił mi, okazał moc, rozproszył zarozumiałych, panujących usunął, wywyższył uniżonych...
Człowiek nie jest w stanie wyobrazić sobie, wymyślić takiego Boga, który nieustająco jest gotowy przebaczać.
Wojenny język niezbyt pasuje do obrazu Boga pełnego miłosierdzia? A może nasze pojmowanie miłosierdzia jest wypaczone?
Bóg nie jest sprawcą grzechu, ale sprawcą poznania grzechu przez człowieka.
Nieskończony w swoim miłosierdziu Bóg stoi zawsze na straży naszego życia oraz zdrowia.
Czy w Bóg był miłosierny również w Starym Testamencie?
Sięgamy dziś do psalmu przepełnionego wdzięcznością, promieniującego radością.
Dla Boga, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych, człowiek jest najważniejszy. Jego ziemski los to preludium do wieczności.
Aby opowiadać bliskim o mocy Boga, trzeba się czasami potknąć o własną niemoc.
„Apostołka apostołów” pokazuje, że miłość otrzymana od Boga jest darem, ale i zadaniem.
Wdzięczność wobec Boga, oddawanie Mu chwały – to nie piękna teoria, która ma odciągnąć naszą uwagę od życia.
Tworzone przez trzy lata, tu dostępne w jednym miejscu, w prostym spisie.
Garść uwag do czytań na święto Rocznicy Poświęcenia Bazyliki Laterańskiej z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
