Gdy Mojżesz zajmował się wypasem stad należących do jego teścia Jetry w kraju Madianitów, pewnego dnia ze stada uciekła mu owieczka.
Jezus jawi się jako władca dziejów i ludzkości oraz sędzia, który realizując swe panowanie, na koniec doczesnego biegu dziejów dokonuje sądu.
Uczta z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win – to musi działać na wyobraźnię każdego człowieka, nawet tego, który jest na diecie.
Dlaczego celnicy i jawnogrzesznice wchodzą pierwsi do nieba?
Czytana w poprzednią niedzielę przypowieść o dwóch synach wezwanych do winnicy i dzisiejsza o złych rolnikach rozpoczyna w niedzielnych fragmentach Ewangelii długi cykl, który potrwa aż do 26 listopada włącznie, czyli do Niedzieli Chrystusa Króla.
Zdumiewające cuda, jakich dokonywał Pan Jezus, o czym donoszą wcześniejsze rozdziały Mateuszowej Ewangelii, a w ich efekcie ciągły napływ tłumów, mogły rodzić w uczniach poczucie triumfu.
Cichą, pełną życzliwości pokorą Chrystus więcej zyskuje aniżeli inni megabitami perswazji, gróźb i nachalnej moralizującej propagandy.
Przemienienie Pana Jezusa jest wydarzeniem, które pokazało uczniom Bożą chwałę.
Dialog Jezusa i Piłata.
Chrześcijanin wezwany jest, by iść drogą Jezusa. Temu, który Ojcu był posłuszny aż do śmierci.
Posłał słabego do słabych, aby przez niego objawiła się moc, zdolna przemienić człowieka.
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na XXVII niedzielę zwykłą roku C z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
