Aby „słowo Pańskie rozszerzało się i rosło” (Dz 12,24)

1 A. Frossard, Portret Jana Pawła II, Kraków 1990, s. 13.

2 Jan Paweł II, Homilia w czasie Mszy św. inaugurującej pontyfikat, 22 października 1978, [w:] Przemówienia i homilie Ojca Świętego Jana Pawła II, Kraków 1997, s. 12-13.

3 Gorgiasz, Pochwała Heleny, [w:] J. Gajda, Sofiści, Warszawa 1989, s. 236.

4 L. Versényi, Socratic Humanism, London 1963, s. 94, nazywa ten utwór „an essay on the nature and power of logos”. Zob. A. Michel, La rhétorique, sa vocation et ses problèmes: sources antiques et médiévales, [w:] Histoire de la rhétorique dans l’Europe moderne 1450-1950, Paris 1999, s. 18-20.

5 Gorgiasz z Leontynów, Pochwała Heleny 14.

6 K. Panuś, Historia kaznodziejstwa, Kraków 2007, s. 9.

7 A. Lewek, Współczesna odnowa kaznodziejstwa, z. 2: Zarys homiletyki ogólnej, Warszawa 1980, s. 83-86.

8 Tenże, Podstawy teologiczne posłannictwa kaznodziei, [w:] Sługa słowa, red. W. Przyczyna, Kraków 1997, s. 18.

9 Tenże, Współczesna odnowa…, dz. cyt., s. 86-89.

10 H. Kajsiewicz, Rady dla młodych księży, Kraków 1999, s. 43.

11 J. Krzywda, E. Wilemska, Misja kanoniczna, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 12, Lublin 2008, kol. 1217-1218.

12 S. Bielecki, Chrześcijański kéryks, „Keryks” 1 (2002), s. 37-52; W. Przyczyna, Kaznodzieja jako herold, [w:] Sługa słowa, dz. cyt., s. 51-63.

13 J. Kudasiewicz, Kaznodzieja jako prorok, [w:] Sługa słowa, dz. cyt., s. 64-82.

14 G. Siwek, Kaznodzieja jako świadek, [w:] Sługa słowa, dz. cyt., s. 83- 108.

15 S. Rabiej, Hierarchia prawd wiary, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 6, Lublin 1993, kol. 848; E. Kopeć, Znaczenie chrystologicznej koncentracji w teologii współczesnej, [w:] Chrystocentryzm w teologii, praca zbiorowa pod red. E. Kopecia, Lublin 1977, s. 13.

16 S. Pawłowski, Znaczenie zasady hierarchii prawd w kaznodziejstwie, [w:] Integralne kształcenie kaznodziei, red. W. Broński, Lublin 2006, s. 212.

17 E. Kopeć, art. cyt., s. 68.

18 Tamże, s. 62.

19 S. Pawłowski, art. cyt., s. 217.

20 Por. S. C. Napiórkowski OFMConv, O właściwe miejsce Bogarodzicy w pobożności katolickiej. Pytania o hierarchię prawd, [w:] Maryja w tajemnicy Chrystusa, pr. zbior. red. S. C. Napiórkowski, S. Longosz, Niepokalanów 1997, s. 190.

21 E. Staniek, Z kaznodziejskiego warsztatu, Kraków 2002, s. 62

22 J. Kudasiewicz, Dom Marty i Marii małym Kościołem (Łk 10,38-42), „Warszawskie Studia Teologiczne” X(1997), s. 170.

23 K. Panuś, Terminy stosowane w dziejach Kościoła na oznaczenie przepowiadania, „Analecta Cracoviensia” XXXIII (2001), s. 525-526.

24 Traktat ten Henri-Irénée Marrou, w swym dziele Saint Augustin et la fin de la culture antique, Paris 1958⁴, s. 413, nazywa „la charte fondamentale de la culture chrétienne.

25 S. Augustini, De doctrina christiana IV, 4.6: Debet igitur divinarum scripturarum tractator et doctor, defensor rectae fidei ac debellator erroris, et bona docere et mala dedocere, atque in hoc opero conciliare aduersos, remissos erigere, nescientibus qouod agitur, quid exspectare debeant intimare. Tłum. polskie: Św. Augustyn, O nauce chrześcijańskiej, tłum. J. Sulowski, Warszawa 1979, s. 101.

26 I. Bochet, L’expérience spirituelle du prédicateur selon s. Augustin, „Connaissance des Pères de l’Église” nr 74 (1999), s. 49-50.

27 M.-F. Berrouard, Saint Augustin et le ministère de la prédication. Le thème des anges qui montent et qui descendent, „Recherches Augustiniennes” 2 (1962), s. 447-501.

28 S. Augustini, In Johannis Evangelium, Homilia 7,23, [w:] Św. Augustyn, Homilie na Ewangelie i Pierwszy List św. Jana, cz. 1, Warszawa 1977, s. 131-132.

29 S. Augustini, Enarrationes In Ps. 74,4; Corpus Christianorum. Series Latina 39, s. 1027.