Nadzieja w Bogu ulokowana

Abraham żył jakichś 800 lat wcześniej, nim powstał psalm 33 (32). Co łączy tę pieśń z postacią Patriarchy?

Motyw nadziei, ufności, pewności lokowanej w Panu, w tym, Który Jest. Bo słowem „Pan” zastępujemy niewypowiedziane hebrajskie imię Boga Jahwe, czyli „Ten-Który-Jest” - jest blisko, jest dla swojego ludu, jest dla mnie...

Jego oczy patrzą na bogobojnych, na czekających Jego siły i mocy. Ziemia jest pełna Jego łaski - czyli Jego potężnej i wszechmocnej dobroci. Kto uwierzył - doświadcza tego w wielkich i małych okolicznościach życia.

Jak Abraham, który poszedł w ciemno, gdy dotarł do niego głos Boga (zostawiamy dziś na boku pytanie o naturę tego głosu). I nie zawiódł się - choć łatwo nie było, a dramatycznych okoliczności nie brakowało.

Psalm 33 (32) jest modlitwą także na nasze czasy - trudne i dramatyczne na wielu płaszczyznach życia i osobistego, i społecznego, i międzynarodowego. Idziemy więc przez życie i przez świat tam, gdzie woła i dokąd prowadzi Bóg. I tak idziemy, jak On prowadzi - drogą ufności, dobroci, łagodności, spokoju.

Tak potrafią iść przez życie ludzie nadziei. Nadziei w Bogu ulokowanej.

«« | « | 1 | » | »»
Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Reklama

Reklama

Reklama