Bogaty głupiec (Łk 12,13-21)

Bójcie się tego, kto ma moc wtrącić do piekła

Szczególne miejsce w dziele Łukaszowym ma przekaz kreślący rozmowę z Jezusem w sprawie podziału majątku oraz przypowieść o głupim zamożnym rolniku (Łk 12,13-21). Wydarzenia te przekazuje jedynie Ewangelia wg św. Łukasza. Fragment Łk 12,13-21 z całą pewnością dobrze był znany wspólnocie, w której miało miejsce to wydarzenie. Łukasz znając je włączył do swojego dzieła, by jeszcze mocniej podkreślić złudność doczesnych bogactw (Łk 12,22-34), by ukazać konieczność gotowości na przyjście Pana (Łk 12,35-53)[2].

Łukaszowy przekaz składa się z dwóch części. Rozpoczyna je nieoczekiwane przyjście szukającego wsparcia człowieka, który prosi Jezusa o pomoc w podziale spadku (Łk 12,13-15). Odpowiedzią Jezusa jest przypowieść o rolniku któremu niezwykle obrodziło pole (Łk 12,16-21). Opowiadając tę historię Jezus chce ukazać słuchaczom jak bardzo bezowocna jest zachłanność, oraz jakie są skutki beztroskiego i egoistycznego korzystania z dóbr materialnych.

Całe wydarzenie ma miejsce, gdy Jezus opuszcza dom pewnego faryzeusza. Warto się na chwilę nad tym zatrzymać, gdyż historia bogatego głupca łączy się z wydarzeniami, które ją poprzedza (Łk 12,1-12).