WIELKI CZWARTEK

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004

II CZYTANIE

Bo od Pana otrzymałem to, co wam przekazałem - że Pan Jeszua, w noc, kiedy został wydany, wziął chleb; i uczyniwszy b'rachę, połamał go i rzekł: "Oto moje ciało, które jest za was. Czyńcie to na moją pamiątkę"; podobnie też kielich po posiłku, mówiąc: "Kielich ten to Nowe Przymierze zawarte przez moją krew; czyńcie to, ilekroć pijecie, na moją pamiątkę". Bo ilekroć jecie ten chleb i pijecie ten kielich, głosicie śmierć Pana, aż On przyjdzie.

(1 Kor 11,23-26)

24. Uczyniwszy b'rachę. Zob. Mt 9,8K; 26,26K.

25. Kielich po posiłku, "kielich błogosławieństwa" podczas nabożeństwa paschalnego, jak podaje Łukasz. Zob. 10,16zK; Łk 22,20zK.

Nowe Przymierze, o którym mowa u Jeremiasza 31,30-33 (31-34) i u Mt 26,28zK.

26. Podczas Pesach Żydzi na całym świecie opowiadają historię dziesięciu plag i Exodusu, głosząc w ten sposób centralny fakt , na którym opiera się ich status narodowy (zob. 5,6-8K). Podobnie członkowie Wspólnoty Mesjanicznej mają głosić śmierć Pana jako swój Exodus z grzechu i podstawę swojego istnienia. Oba te rodzaje głoszenia nie tylko nawiązują do przeszłego wybawienia, ale i spoglądają w przyszłość ku przyszłemu wybawieniu; dlatego głoszenie to trwa, aż On przyjdzie po raz drugi.

EWANGELIA

Było tuż przed Pesach i Jeszua wiedział, że przyszedł na Niego czas odejścia z tego świata do Ojca. Ukochawszy swoich na świecie, ukochał ich aż do końca. Byli na wieczerzy i Przeciwnik umieścił już w sercu J'hudy Ben-Szim'ona z K'riot pragnienie, aby Go wydać. Jeszua wiedział, że Ojciec powierzył wszystko Jemu i że wyszedł od Boga i do Boga powraca. Powstał więc od stołu, zdjął wierzchnie odzienie i owinął się ręcznikiem wokół pasa. Potem nalał wody do miednicy i zaczął myć stopy talmidim i wycierać je ręcznikiem. Podszedł do Szim'ona Kefy, który powiedział do Niego: "Panie! Ty masz mi myć nogi?" Jeszua odpowiedział mu: "Jeszcze nie rozumiesz, co robię, ale z czasem zrozumiesz". "Nie! - rzekł Kefa. - Nigdy nie będziesz mył mi nóg!" Jeszua odpowiedział mu: "Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał ze mną udziału". "Panie - odparł Szim'on Kefa - nie tylko moje nogi, ale i ręce, i również głowę!" Jeszua powiedział do niego: "Człowiek, który się wykapał, nie potrzebuje się myć, wyjąwszy stopy - jego całe ciało jest już czyste. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy". (Wiedział, kto Go wyda, dlatego powiedział: "Nie wszyscy jesteście czyści"). Kiedy umył im nogi, włożył z powrotem ubranie i wrócił do stołu, i powiedział do nich: "Czy rozumiecie, co wam teraz zrobiłem? Nazywacie mnie »Rabbi« i »Pan«, i macie rację, bo jestem nim. A skoro ja, Pan i Rabbi, umyłem wam nogi, wy również powinniście myć nogi sobie nawzajem. Bo ustanowiłem dla was wzór, abyście postępowali tak, jak ja wam uczyniłem".

(J 13,1-15)

1. Ukochał ich aż do końca. Albo: "Ukochał ich aż do osiągnięcia celu/wypełnienia". Zob. Rz 10,4K.

5. Zaczął myć stopy talmidim. Obmywanie stóp było kurtuazyjnym gestem okazywanym gościom. Wykonywał to zwykle sługa albo żona gospodarza, kiedy goście weszli do domu albo kiedy rozsiedli się przy stole (zob. Łk 7,44; Mk 1,7). Tutaj Jeszua stosuje się do własnej nauki z Mk 10,43-44, zgodnie z którą największy musi być sługą.

8-10. Por. Wyjścia 30,20: "Aaron i jego synowie mają myć swe dłonie i stopy, [...] gdy zbliżają się do ołtarza, aby pełnić posługę, [...] aby nie pomarli". Kohanim byli już oczyszczeni, ale mimo to musieli obmyć dłonie i stopy. Kiedy już dawne grzechy zostały nam odpuszczone, nie musimy ponownie ubiegać się o ich odpuszczenie; ich wyznawania i zanurzenia, które zmywa dawne grzechy, nie trzeba powtarzać. Istnieje natomiast nieustająca potrzeba nawracania się z wciąż popełnianych grzechów, zadośćuczynienia za nie i proszenia o ich przebaczenie. Por. jaśniejszy wykład tego tematu w 1 J 1,5-2,2.

14-17. Talmid nie jest ponad swym rabbim, ale może się stać jak on. Ten wzorzec był normą zarówno w judaizmie I wieku, jak i późniejszym. Zob. hasło talmid w słowniczku do NTPŻ, Mt 5,1K oraz wyjątek z midraszu cyt. w 19,17K.

------------------------------------

J'huda Ben-Szim'on z K'riot - Judasz syn Szymona Iskarioty
Kefa - Piotr
Pesach - Pascha
Szim'on Kefa - Szymon Piotr
talmidim - uczniowie