III NIEDZIELA ADWENTU - ROK C

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004

II CZYTANIE

Radujcie się w jedności z Panem, zawsze! Powtórzę jeszcze raz: radujcie się! Niech wszyscy widzą, jak rozsądni i łagodni jesteście. Pan jest blisko! Nie martwcie się o nic, przeciwnie, przedstawiajcie wasze prośby Bogu w modlitwie i błaganiu, z dziękczynieniem. A wtedy Boży szalom, przechodzący wszelkie zrozumienie, będzie chronił wasze ser­ca i umysły w jedności z Mesjaszem Jeszuą.

(Flp 4,4–7)

4. Wezwanie: „Radujcie się!” (1,18; 2,17-18.28; 3,1; 4,10), nie jest zachętą do oddawania się doczesnym rozkoszom czy pławienia się w po­wierzchownym zadowoleniu zależnym od ulot­nych uczuć, ale do doświadczania trwałej rado­ści (1,4.25; 2,2.29; 4,1), która pochodzi z ufności do Jeszui Mesjasza i z oddania się Mu.

6. Roztropne wezwanie do modlitwy, która nie­sie ratunek (w. 7) w zmartwieniu. Bóg troszczy się nawet o drobne sprawy życiowe. Niektórzy doradzają, aby „nie zawracać Bogu głowy drobiazgami, samolubnymi prośbami". To fałszy­wa skromność.
 

EWANGELIA

Tłumy pytały Jochanana: „Co w takim razie powinniśmy robić?" Odpowiedział: „Kto ma dwa płaszcze, powinien podzielić się z tym, kto nie ma żadnego, a kto ma żyw­ność, powinien zrobić to samo". Również celnicy przychodzili, aby dać się zanurzyć, i pytali go: „Rabbi, co powinniśmy robić?" „Nie pobierajcie więcej, niż ustaliły władze" - polecił im. Niektórzy żołnierze pytali go: „A co z nami? Co my powinniśmy robić?" Im odpowiedział: „Nie zastraszajcie nikogo, nie oskarżajcie ludzi fałszywie i zadowólcie się żołdem".
Ludzie bardzo wiele sobie obiecywali i każdy zastanawiał się, czy czasem sam Jo­chanan nie jest Mesjaszem. Jochanan więc odrzekł im wszystkim: „Ja zanurzam was w wodzie, ale Ten, który nadchodzi, jest potężniejszy niż ja - ja nie jestem godzien roz­wiązać Mu sandałów! On was zanurzy w Ruach Ha-Kodesz i w ogniu. Ma On ze sobą wiejadło, aby oczyścić swe klepisko i zebrać pszenicę do spichlerza, ale słomę spali On w ogniu nieugaszonym!".
I za pomocą wielu innych przestróg prócz tych obwieszczał ludowi Dobrą Nowinę.

(Łk 3,10–18)

Brak komentarzy do tego fragmentu