NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY - ROK C

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004

II CZYTANIE

Jako zatem uznani przez Boga za sprawiedliwych z powodu swej ufności, zachowujmy wciąż szalom z Bogiem za sprawą naszego Pana, Jeszui Mesjasza. Również przez Niego i na podstawie naszej ufności zyskaliśmy dostęp do tej łaski, w której trwamy, szczyćmy się zatem nadzieją na doświadczenie chwały Bożej. Więcej, szczyćmy się także naszymi uciskami; bo wiemy, że ucisk rodzi wytrwałość, wytrwałość rodzi charakter, a charakter rodzi nadzieję. Ta zaś nadzieja nas nie zawodzi, bo miłość Boga ku nam rozlała się w naszych sercach za sprawą Ruach Ha-Kodesz, który został nam dany.

(Rz 5,1-5)

1-4 Rozdział 5 rozwija idee z 4,25. Wersety 1-2 mówią o przeszłych, teraźniejszych i przyszłych aspektach zbawienia.

Zachowujmy wciąż szalom (pokój, prawość, pełnię, zdrowie) z Bogiem. Dowody o charakterze tekstowym świadczą na korzyść takiego brzmienia tego tekstu, w niektórych jednak manuskryptach czytamy: "Mamy [albo: "dalej mamy"] szalom z Bogiem". To zdanie oznajmujące jest oczywiście prawdziwe, jednakże do kontekstu lepiej przystaje tryb rozkazujący; bo w. 2 poleca nam szczycić się nadzieją na doświadczenie chwały Bożej (a nie aby nam jej brakło, 3,23zK) w chwili zmartwychwstania, w. 3 zaś napomina, aby szczycić się także teraźniejszymi uciskami (zob. 8,18), ponieważ okrężną drogą (w. 3-4) wiodą one do tej samej nadziei co w w. 2. Chełpienie się sobą samym (1,22; 2,17-21) jest natomiast wykluczone (3,27; 4,2); właściwym przedmiotem szczycenia się jest dzieło Boże dokonane przez Jeszuę Mesjasza (1 Kor 1.31zK).

5 Ta nadzieja nas nie zawodzi, dosłownie: "nie przynosi nam wstydu" (por. Psalm 22,6 [5]; 25,21 [20]), a tak by się stało, gdybyśmy mieli nadzieję fałszywą; bo miłość Boga ku nam (w. 8) rozlała się w naszych sercach za sprawą Ruach Ha-Kodesz (Ducha Świętego), który jest w pełni Bogiem (2 Kor 3,17-18zK) i został nam dany jako wypełnienie jeszcze innej obietnicy (Ezechiel 36,27; J 14,16.26; 15,26; 16,7.13; Dz 1,8; 2,4), gwarantuje zatem, że Bóg dotrzyma również i tej obecnej obietnicy, aby nas wskrzesić. O dodatkowej pewności, że Bóg dotrzyma swych obietnic i nie dopuści, aby nasza nadzieja zawiodła - zob. 8,31-39zK; 9,1-11,36K. Rozdział 8 omawia rolę Ducha Świętego.

EWANGELIA

Jeszua powiedział swoim talmidim: "Mam wam jeszcze wiele rzeczy do powiedzenia, ale teraz ich znieść nie możecie. Jednak kiedy przyjdzie Duch Prawdy, poprowadzi was do całej prawdy, bo nie będzie mówił sam z siebie, ale powie tylko to, co słyszy. Oznajmi wam też przyszłe wydarzenia. Uwielbi mnie, bo otrzyma z tego, co moje, i oznajmi wam to. Wszystko, co ma Ojciec, jest Moje; dlatego powiedziałem, że otrzyma z tego, co moje, i oznajmi wam".

(J 16,12-15)

12-15 Życie w Mesjaszu wymaga wyczulenia na Ducha Świętego. Ponadto, mówiąc swoim talmidim, że Duch Prawdy poprowadziich do całej prawdy i oznajmi im przyszłe wydarzenia (zob. Dz 11,27K; 1 Kor 12,8-10K), Jeszua z góry uwiarygodnia Pisma Nowego Testamentu, które uczniowie napiszą pod wpływem Ducha Świętego.