XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA - ROK A

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004 

II CZYTANIE

Nie martwcie się o nic, przeciwnie, przedstawiajcie wasze prośby Bogu w modlitwie i błaganiu, z dziękczynieniem. A wtedy Boży szalom, przechodzący wszelkie zrozumienie, będzie chronił wasze serca i umysły w jedności z Mesjaszem Jeszuą. Na koniec, bracia, skupcie myśli na tym, co prawdziwe, szlachetne, sprawiedliwe, czyste, miłe i godne podziwu, na jakiejś cnocie lub czymś godnym pochwały. Czyńcie wytrwale to, czegoście się ode mnie nauczyli, co słyszeliście i widzieliście, że robię, a wtedy Bóg, który daje szalom, będzie z wami.

(Flp 4,6–9)

6. Roztropne wezwanie do modlitwy, która niesie ratunek (w. 7) w zmartwieniu. Bóg troszczy się nawet o drobne sprawy życiowe. Niektórzy doradzają, aby "nie zawracać Bogu głowy drobiazgami, samolubnymi prośbami". To fałszywa skromność.

8. Chodzi nie o to, aby uciec od niegodziwego świata, ale aby zachować w nim trzeźwość.

9. Sza'ul znów stawia siebie za wzór (por. 3,17).

11-13. Chrześcijaństwo bywa oskarżane o dostarczanie pożywki zarówno ascetyzmowi, jak i chciwości. Lecz według nauki płynącej z tych wersetów, opartej na osobistych doświadczeniach (wymienionych szczegółowo w 2 Kor 11,21-33), Mesjasz daje moc, aby radzić sobie w warunkach zarówno nędzy, jak i nadmiaru, moc naprawdę do wszystkiego.

EWANGELIA

Jeszua powiedział do głównych kohanim i starszych ludu:
"Słuchajcie teraz kolejnej przypowieści. Był gospodarz, który posadził winnicę. Otoczył ją murem, wykopał rów dla tłoczni i wybudował wieżę. Potem oddał ja w użytkowanie dzierżawcom i wyjechał. Kiedy przyszedł czas zbiorów, wysłał swoje sługi do dzierżawców, aby odebrali jego udział w zbiorach. Ale dzierżawcy pochwycili sługi - tego pobili, tamtego zabili, jeszcze innego ukamienowali. Posłał więc inne sługi, większą grupę niż za pierwszym razem, ale i z nimi postąpili tak samo. W końcu posłał do nich swego syna, mówiąc: »Mojego syna uszanują«. Kiedy jednak dzierżawcy ujrzeli syna, powiedzieli do siebie: »To dziedzic. Chodźcie, zabijmy go i zagarnijmy jego dziedzictwo!«. Pochwycili go więc, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy zatem właściciel winnicy przybędzie, jak postąpi z tymi dzierżawcami?". Odpowiedzieli Mu: "Ze złością wytraci tych złośliwych ludzi, a winnicę odda innym dzierżawcom, którzy w stosownym czasie oddadzą mu jego udział w zbiorach". Jeszua powiedział im: "Czy nie czytaliście nigdy w Tanach:
»Ten właśnie kamień, który odrzucili budowniczowie,
stał się kamieniem węgielnym!
Przyszło to od Adonai
i jest zdumiewające w naszych oczach«?
Mówię wam zatem, że Królestwo Boże zostanie wam zabrane, a dane takiemu ludowi, który wyda jego owoc!".

(Mt 21,33–43)

33-41. Winnica Zob. J 15,1zK. (J 15,1. Ja jestem prawdziwym krzewem winnym. Isra'el jest również Bożym krzewem winnym bądź też winnicą; zob. Izajasz 5,1-7; 27,2-6; Jeremiasz 2,21; 12,10; Ezechiel 17,5-6; Ozeasz 10,1; Joel 1,7; Psalm 80,8-16; i por. przypowieści Jeszui w Mt 21,33-43; Mk 12,1-12; Łk 20,9-19. Fakt, że krzew winny symbolizuje zarówno naród żydowski, jak i jego Mesjasza, podkreśla bliskie utożsamienie się Jeszui z Isra'elem (Mt 2,15K). Resztka Żydów mesjanicznych (Rz 9,6nn; 11,1-10) będzie posłuszna nakazom Jeszui, pozostanie przyłączona do prawdziwego krzewu i będzie miała w sobie moc i siłę prawdziwego krzewu winnego, aby móc wydać dobry owoc (Mt 7,16-19). Podobnie będzie z wszczepionymi gałązkami chrześcijan nie-Żydów (Rz 11,17-24).)

42. Zaledwie kilka miesięcy później Kefa powiedział przed Sanhedrinem: "Ten Jeszua jest kamieniem odrzuconym przez was, budowniczych, który stał się kamieniem węgielnym. W nikim innym nie ma zbawienia! Bo nie ma pod niebem żadnego imienia danego ludziom, przez które mamy być zbawieni!". (Dz 4,11-12zKK).

Wytłuszczono cytat z Ps 118,22-23.

43. Królestwo Boże zostanie wam zabrane. Jeszua nie mówi tutaj, że chrześcijanie zastąpią Żydów w roli ludu Bożego, jak to naucza wielu chrześcijan. Ostrzega raczej, że przywódcy żydowscy, którzy nie dbają o interesy Boga (w. 33-42), zostaną pozbawieni udziału w Jego władzy, a zadanie to, wraz z towarzyszącymi temu nagrodami, przypadnie w udziale innej grupie żydowskich przywódców, mesjaniczny żydowskim talmidim troszczącym się o Mesjaniczną Wspólnotę Jeszui (zob. 18,18-20zK). Wkrótce wspólnota ta obejmie również chrześcijan spośród nie-Żydów, a niektórzy z nich także zostaną przywódcami.
W Sifre, czyli zbiorze midraszim zredagowanym w IV wieku, ale obejmującym znacznie starszy materiał, rabini stawiający podobną tezę w swoim omówieniu Powtórzonego Prawa 32,9 opowiadają podobną przypowieść o królu, który wydzierżawił pole.

------------------------------------

kohanim - kapłani
szalom - pokój, "Pokój!" (pozdrowienie)
Tanach - Biblia hebrajska, Stary Testament