Pięknostopy zwiastun Dobrej Nowiny

Tyle w czytaniu. Dalszy ciąg.. Jak nie zauważyć tego wzgardzenia Sługi? I tej zapowiedzi, choć najpierw budzi odrazę,  królowie i książęta padną przed nim na twarz? I że chodzi o odnowę kraju, rozdzielenie na nowo dziedzictwa, uwolnienie więźniów, w  tym także tajemniczych „marniejących w ciemnościach? (co może oznaczać więźniów, ale i zmarłych)

Przebogata w treść pieśń. Jej przesłanie można streścić słowami: Bóg chce zbawić także pogan. I to jest u Izajasza! Parę wieków przed Chrystusem, gdy Izrael ma przed sobą jeszcze rozkwit tendencji nacjonalistycznych. Już wiadomo, czemu czytane jest to w świętego Andrzeja Apostoła, prawda? On był tym, który pomagał zanieść orędzie Sługi na krańce poganom, dalekim krajom, dalekim wyspom...

A następujący po tym lub poprzednim czytaniu psalmie jego autor głosi:

Niebiosa głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.

Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.

Jasne przesłanie. Już przyroda jest znakiem potęgi jedynego prawdziwego Boga....

3. Kontekst Ewangelii Mt 4,18-22

W Ewangelii Mateusza scena powołania Andrzeja i Piotra to pierwsze spotkanie tych uczniów z Mistrzem. Występuje zaraz po scenach chrztu, kuszenia na pustyni i ogólnym stwierdzeniu, ze Jezus zaczął nauczać w Galilei. Z innych Ewangelii możemy wysnuć, że nie było to takie spontaniczne, że wcześniej się już znali. Że ta chwila, owszem jest chwilą wyboru  i decyzji. Wyboru przez Jezusa, decyzji Andrzeja i Piotra. Ale że coś tam już o Jezusie wiedzieli. A podkreślam to, żeby, nie umniejszając wagi ich decyzji, niepotrzebnie nie akcentować, że poszli tak zupełnie w ciemno. Owszem, nie mieli pewnie w sumie pojęcia za kim idą, ale coś tam już o Jezusie wiedzieli. Sceny opowiedziane w Ewangelii Jana dość jasno to uświadamiają... Ale scena i tak przepiękna...

4. Warto zauważyć

Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi”. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.

A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.

Wszystko chyba w tej scenie tak jasne, że nie trzeba żadnego komentarza....

5. W praktyce

• Najbardziej rzucające się w oczy.... Zostawić wszystko i pójść za Jezusem. Wiemy z Ewangelii, że powołani Apostołowie nie stracili swojego interesu. Po zmartwychwstaniu Piotr w pewnym momencie decyduje się na powrót to łowienia ryb. Ale to jest scena, gdy przedkładają Jezusa ponad swoje dotychczasowe plany; gdy dla niego zawieszają je. I nie wiedzą: na jakiś czas, czy na zawsze. Zawieszają.
  
  Każdy chrześcijanin powinien postąpić podobnie. Iść Za Jezusem, choć nie wiadomo, co będzie z dotychczasowym życiem. Zobaczy się gdzie droga poprowadzi. Ale trzeba pójść.
   
• Dotrzeć z Ewangelią na cały świat, do pogan... Gdzie dziś są te krańce świata? Ano – jak mówi papież Franciszek – na peryferiach. Tym krańcem świata, do którego nie dotarła jeszcze Ewangelia są wszyscy ubodzy, zagubieni, ale także ci nastroszeni wobec wiary w Jezusa. I nawet ci z całą premedytacją Go odrzucający. Wydaje się, że tam nie ma Boga, że to za daleko. Ale naszym zadaniem jest właśnie zanieść Go także na te krańce. Przynajmniej spróbować...
  
  Bo czy stworzone przez Boga ludzkie serce może być nieodwracalnie złe? Czy grzech może unicestwić jego dobrą naturę? Przecież nie. Może tylko je zranić. Teraz kwestią jest tylko to, jak dobrze je opatrzymy. Niekoniecznie w szpitalu polowym, ale w najlepszej klinice naszej miłości i cierpliwości...