Maryja - Matka modlącego się Kościoła (Dz 1,9-14)

„Wtedy wrócili do Jeruzalem, z góry zwanej Oliwną, która jest blisko Jeruzalem, w odległości drogi szabatowej” (w.12).

Jak wspomniano wcześniej sprawą fundamentalną jest powrót do Jeruzalem, który jest dopełnieniem drogi Pana Jezusa, gdzie oddał swoje życie, gdzie wszystko się dokonało, gdzie dał nam Ducha, gdzie objawił swoją miłość. Ten powrót do Jeruzalem jest więc sprawą fundamentalną. Zauważmy tu, że św. Łukasz jest tym, który opowiada też o dwóch uczniach idących do Emaus; zauważamy tam, że akcent jest położony na oddalanie się z Jerozolimy i na powrót do Jeruzalem, gdzie doświadczyli spotkania z Nieznajomym, z którym wspólnie spożywali posiłek, który im wyjaśniał Pisma i łamał z nimi chleb. Wzmianka w w. 12 o powrocie do Jeruzalem, jest także echem doświadczenia, o którym mówi ewangeliczne opowiadanie.

Potem jest mowa, po raz pierwszy, o tym, że wrócili z Góry Oliwnej. Jest też powiedziane, że Góra Oliwna znajduje się „w odległości drogi szabatowej”, czyli około 880 metrów. Istotna jednak nie jest sama odległość, ale użycie słowa „szabat” do jej scharakteryzowania.

Szabat jest dniem Boga, dniem wypełnienia; kiedy jesteśmy w szabacie, każda przestrzeń jest święta, wszystko jest święte, także ta odległość jest święta.

Przyjrzyjmy się teraz, w wersecie 13, co robią dalej: „Kiedy tam przyszli, weszli do sali na górze, gdzie przebywali: Piotr i Jan i Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub syn Alfeusza i Szymon Gorliwy i Juda, brat Jakuba” (w.13).

Przychodzą do Jeruzalem i wchodzą do sali na górze. Ta sala na górze: jest miejscem, gdzie się wcześniej zgromadzili na celebrację ostatniej wieczerzy, gdzie Jezus dał swoje ciało za nas, gdzie się zebrali po dramacie Wielkiego Piątku, gdzie zamknęli się przestraszeni, w jedynym miejscu, jakie znali, gdzie mogli być wszyscy razem, tam przychodził do nich Zmartwychwstały, tam wracają po wniebowstąpieniu, tam trwają na modlitwie, tam otrzymują Ducha, tam zaczyna się misja, która trwa nieustannie; od 12 rozdziału Dziejów jest zawsze mowa o tej sali na górze; jest to miejsce, gdzie rodzi się Kościół, Kościół w swoim najgłębszym wymiarze.