Bóg przemówi

List do Hebrajczyków to wielkiej piękności i blasku perła literatury. Trudna w przekładzie, jak każda poezja. Nawet tych kilka zdań nastręcza kłopoty.

Rytm, aliteracja, specyficzne terminy starożytnej filozofii i teologii. I to szlachetne piękno tekstu głębokiego, przemyślanego w każdym szczególe nie po to, by cieszyć ucho, ale by stać w służbie prawdy o Bogu, o świecie i o nas samych.

Bo to Bóg przemawia do ludzi. Jego „słowem” jest świat. Dynamiczny, zmieniający się, dojrzewający do pełni. Dlatego autor używa liczby mnogiej: wszechświaty.

Jeśli kto nie zrozumie wymowy takiego Bożego mówienia albo jest mu to zbyt mało – ten ma słowa proroków. To do nich mówił Bóg, oni zaś do ludzi.

Sposoby były przeróżne: i sny, i natchnienia, i przemawiające zwierzęta, i zjawiska natury, i widzenia, i ekstazy. Wiele razy i na wiele sposobów, by do każdego dotrzeć. Bo człowiek wciąż był niedojrzały do zrozumienia tego, co Bóg mówi.

Na końcu tych dni nastał wreszcie dzień, gdy Bóg przemówił w całkiem odmienny sposób. Boży Syn przemówił swym życiem, swoją ludzką osobowością, także słowem głoszonym na ludzki sposób. Tak powstała Ewangelia.

Czy zrozumieliśmy Jezusa i Ewangelię?

*

Tekst z cyklu Perełki Słowa