Objawienia w Galilei (1)

Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, któreście teraz ułowili» (J 21,10).

Po co te dodatkowe ryby, jakie złowili, do tych, które już się pieką? Czy i tutaj Jezus chce pokazać uczestnictwo ludzi w darze darmo danym ze strony Boga? Ewangelista notuje ten charakterystyczny rys, który zachował w swojej pamięci. Nie czuje potrzeby tłumaczenia go, ani określania eucharystycznego charakteru tej sceny.

Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości, sieć się nie rozerwała (J 21, 11-12).
 

Poranny posiłek

Jest to jeden z kontrastów z cudownym połowem, opisanym przez Łukasza na początku nauczania, kiedy sieci się rwały.

Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» (J 21,12).

Posiłek ten ma zaspokoić głód po pracowitej nocy.

To, co się wydarzyło przerasta wyobrażenia uczniów. Jezus jest ponownie z nimi. Jego obecność jest wyraźnie realna i nadprzyrodzona. Także chleb i ryby są rzeczywiste i nadprzyrodzone. Rybacy są głodni i z zadowoleniem posilają się po tej wyczerpującej nocy. Ich ciężka, ale próżna praca doznaje owoców w sposób niezwykły. Byli zrozpa­czeni ciągnięciem przez całą noc sieci na darmo, a teraz oto jest przepełniona, a oprócz tego jeszcze inne ryby czekają na nich na rozżarzonych węglach razem z chlebem. Przede wszystkim jednak Pan jest z nimi w pełni swego Zmartwychwstania. Bóg wykracza ponad ludzką miarę.

Jan niczego nie tłumaczy, nie dodaje żadnego szczegółu dla za­spokojenia naszej ciekawości. Zatrzymuje tylko te rysy, które mogą nabrać znaczenia dla przyszłych wspólnot chrześcijańskich:

Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś? », bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im - podobnie i rybę. To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał (J 21,12-14).

cdn