Zanim ociężałą się stanie szarańcza

Spotykam nieraz ludzi starych. Patrzę w ich odmienione przez czas twarze. Pomarszczone, choć przecież często piękne i szlachetne. Ale widzę niemoc. Tę najgorszą, kiedy ciało nie bardzo chce słuchać woli, a pamięć i rozum jakby się chwilami zacinały. Nie ma co się łudzić. Jeśli dożyję starości, ze mną będzie podobnie. Dlatego ze smutkiem i nostalgią czytam dalej.

Pomnij jednak na Stwórcę swego w dniach swej młodości,
zanim jeszcze nadejdą dni niedoli
i przyjdą lata, o których powiesz:
«Nie mam w nich upodobania»;
zanim zaćmi się słońce i światło,
i księżyc, i gwiazdy,
i chmury powrócą po deszczu…

Nie sposób nie martwić się, że zaczyna brakować sił. Nie sposób nie martwić się, że w zmęczonych życiem oczach wszystko nie ma już dawnego blasku.  Ani słońce, ani księżyc, ani gwiazdy – towarzysze młodzieńczych zachwytów. I że jest jak ponurą, dżdżystą zimą…

… w czasie, gdy trząść się będą stróże domu,
i uginać się będą silni mężowie,
i będą ustawały [kobiety] mielące, bo ich ubędzie,
i zaćmią się patrzące w oknach;…

…trudno będzie się cieszyć życiem, gdy osłabną ręce, gdy zaczną trząść się nogi i trzeba będzie używać laski albo balkonika,  gdy znacząco ubędzie zębów i wzrok już będzie nie ten…

…i zamkną się drzwi na ulicę,
podczas gdy łoskot młyna przycichnie
i podniesie się do głosu ptaka,
i wszystkie śpiewy przymilkną; …
 

…gdy trudno się będzie zebrać, by wyjść z domu,  gdy donośny niegdyś głos, stanie się słaby i piskliwy,  gdy radosne śpiewy, z powodu osłabienia słuchu będą dochodziły jakby z innego, odległego  świata…

…odczuwać się nawet będzie lęk przed wyżyną
i strach na drodze…