Znamiona ukazywania się Zmartwychwstałego
Opisy Zmartwychwstania noszą trzy wspólne charakterystyczne aspekty: inicjatywę, rozpoznanie, misje.
Jako pierwszy podejmuje działanie Jezus: pozwala się zobaczyć, On wychodzi z inicjatywą spotkania.
Bóg dał Jezusowi możliwość ukazywania się po śmierci. Daremne są zatem wysiłki, by ustalić dokładną chronologie pojawień i próbować w tej sprawie uzgadniać opisy ewangeliczne.
Z początku uczniowie nie rozpoznawali Go i widzieli w Nim kogoś innego: ogrodnika, podróżnego, itp. Ten, który się pojawia, zostaje rozpoznany na ogół w rozmowie albo przez jakiś przyjacielski gest. Tak wiec w dobrowolnym akcie wiary uczniowie tworzą wieź między Jezusem historycznym a Jezusem uwielbionym, który im się objawia. Nie narzuca się siłą oczywistości.
Jezus pojawia się po to, by wysłać swoich przyjaciół w drogę: „Idźcie i nauczajcie..." Chodzi o niesienie przesłania, którego On jest ośrodkiem, a tematem - odrodzenie królestwa Bożego, a to zakłada, iż Ten, który je głosił na ziemi, Jezus, żyje razem z Bogiem.
Oto wychowawczy zamysł ewangelistów, oparty na niezaprzeczalnym - ich zdaniem - fakcie Zmartwychwstania: przeszłość to Jezus z Nazaretu; czas teraźniejszy to Jezus zmartwychwstały, przyszłość to budowanie Jezusowego Kościoła.
JAGQUES LACOURT
Au risque de croire, t. 2, Ce Nazareen nomme Jesus, s. 96-97, Droguet et Ardant, 1979
|