Chrystus Zmartwychwstał

Deklaracja Biura Studiów Doktrynalnych
Episkopatu francuskiego na temat Zmartwychwstania
(10 marca 1972 roku)

Zmartwychwstanie Chrystusa stanowi szczyt świętych Dziejów: w nim dochodzi szczytu historia zbawienia, to znaczy czyny ukazują­ce przyjście Boga do człowieka, aby dokonać w nim boskiego powołania, do którego przeznacza go Jego miłość.
Fakt zmartwychwstania, którego świadkami byli jedynie „wy­brani przez Boga" (Dz 10,41) pozostawił ślady, które zauważyła historia świecka: jego głoszenie podsuwa każdemu człowiekowi dobrej woli znaki, które tylko w wierze znajdują pełne znaczenie. Zmartwychwstania zatem nie można uważać jako czysto subiektyw­ne doświadczenie czy po prostu zwyczajne wtargniecie żywego Chrystusa w życie wewnętrzne apostołów...
Ponieważ jest działaniem Boga, zmartwychwstanie wymyka się wszelkiemu usiłowaniu doświadczenia zmysłowego. Stanowi tajem­nice, do której tylko Bóg może wprowadzić. Zależy od wiary i apos­tołowie właśnie poznali ją przez wiarę: Chrystus poprzez swoje ukazywanie się jako żyjący, ukazuje Boski charakter swojego zmart­wychwstania, aby wzniecić i umocnić ich wiarę. Na tej właśnie wierze apostołów, której oni pozostają świadkami aż do śmierci, i nic nie było w stanie przeszkodzić im w jej głoszeniu, zasadza się nasza wiara. Jej pewność płynie z niezachwianej i nieomylnej wiary apostołów.
Nie należy jednak sądzić, że zmartwychwstanie Chrystusa wy­myka się całkowicie poznaniu historycznemu. Zadaniem tego ostat­niego jest ustalić rzeczywistość faktów, których potwierdzenie na­rzuca się obiektywnemu badaniu w zakresie dziejów ludzkości. Apostołowie, świadkowie okoliczności, w których zmartwychwstały Jezus im się pokazał, ustawiają w perspektywie historycznej („Zmar­twychwstał trzeciego dnia") wydarzenie, w którym wiara objawiła im zbawcze znaczenie dla całej ludzkości:
Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie... (Rz 5,10).

Doc. cath., 02.04.1972, s. 325