Moria

Abraham nie targuje się z Bogiem, nie próbuje wymieniać życia Izaaka na własne lub na inną ofiarę. Przez trzy dni zmierza na Morię - wzgórze próby.

Odpowiedź Abrahama jest jednoznaczna i bez­kompromisowa. Nie targuje się z Bogiem, nie próbuje wymieniać życia Izaaka na własne lub na inną ofiarę. Przez trzy dni zmierza na wzgórze próby (Moria). Ab­raham bardzo kochał swojego syna, był człowiekiem wrażliwym, dobrym mężem, czułym ojcem. I dlatego musiał zmagać się z sobą, pokusami, ciemnościami, bólem i cierpieniem. Jednak do końca wierzył, że Bóg zainterweniuje: Pomyślał, iż Bóg mocen jest wskrzesić tak-że umarłych i dlatego odzyskał go (Hbr 11, 19). Święty Jan Chryzostom w taki sposób opisuje wewnętrzne rozdar­cie Abrahama: Abraham pozostawał niezachwiany, a równocześnie doznawał wewnętrznego rozdarcia. Cierpiał jako człowiek, nie cierpiał jako ten, kto składa ofiarę za grzechy. Burzył się jako ojciec, ogarniał go pokój, jako tego, kto kocha Boga. Serce buntowało się, lecz wiara zwyciężała. Abraham w czasie ciężkiej próby potrafi w tajemni­czy sposób zachować zewnętrzny spokój i harmonię.

Działa wbrew sobie, na swoją szkodę, a równocześnie wierzy, że Bóg ocali mu syna. Abraham wie, że działa­nie Boga jest zawsze spójne, harmonijne. Bóg nie dzia­ła chaotycznie, przypadkowo. Nie odwołuje nigdy raz danej obietnicy. Nie przeczy sobie samemu, choć nieraz wskazują na to zewnętrzne pozory. W momencie, gdy Abraham gotów jest dać syna, przychodzi ocalenie. Bóg zawsze działa w ten sposób wobec człowieka, który za­wierzył Mu bez reszty.

Gdy Abraham sięgnął po nóż, aby zabić syna, usłyszał głos Boga: Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego. Ten fragment tekstu możemy zrozumieć w kontekście kulturowym. W Palestynie znane były przy­padki składania bogom w ofierze dzieci. Ofiarę taką składano np. przy rozpoczęciu budowy nowego domu. Pierworodne dzieci wmurowywano w fundamenty domów, jako tak zwaną „ofiarę fundamentalną”. Tak uczynił np. Chiel z Betel, który na swoim synu pier­worodnym Abiramie założył fundamenty Jerycha (por. 1 Krl 16, 34).

Bóg, który wystawia Abrahama na próbę, a następ­nie powstrzymuje go przed zabiciem syna, koryguje postępowanie człowieka. Chce, by człowiek zrozumiał ofiarę w sposób głębszy. Wszelkie zewnętrzne ofiary są tylko symbolem i drogą do ofiary najpełniejszej – ofiary serca.

«« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg