"Musimy odrzucić to, co fałszywe – pozorny spokój, mniemanie, że w sprawach ducha wolno nam poprzestać na tym, co mamy."

Dla mnie droga ucznia Chrystusa podobna jest do budowania domu o nieskończonej ilości pięter. Domu, który stale trzeba upiększać, unowocześniać. To praca wymagająca siły i jednocześnie dająca radość.

"Fałszywie śpiewają przy dźwiękach harfy"

"Dlatego teraz ich poprowadzę na czele wygnańców, a zniknie krzykliwe grono hulaków”.
Am 6,1a.4-7

"Lecz Abraham odrzekł: »Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz.

A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść,"
Łk 16,19-31

We współczesnych komentarzach jak często słyszę, że przecież bogactwo materialne wcale nie musi być takie złe, jeśli potrafimy się nim dzielić.

Są też sytuacje, że stajemy się nędzarzami z braku rozumu, czasem i często z niesprawiedliwości społecznej.

Interesuje mnie najbardziej przepaść jaka dzieli, zarówno w doczesności jak i życiu wiecznym, bogatych i biednych.

"Odpowiedział mu: »Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą«”.
Łk 16,19-31

Dziękuję Boże, że mnie doświadczasz.