FESTUS

(Porcjusz Festus)

Rzymski prokurator Judei, który zastąpił Antoniusza Feliksa (ok. 59 r. po Chr.). Według historyka Józefa Flawiusza, Festus był kompetentnym urzędnikiem państwowym. Zmarł w kilka lat po objęciu urzędu, do końca życia piastując obowiązki namiestnika.

Według Dz 25,1-26,32, Festus poznał Pawła, gdy jako namiestnik przybył cło Cezarei, gdzie więziono wówczas Apostoła. Był zdumiony religijnymi przekonaniami Pawła. Kiedy Apostoł odwołał się do cezara, Festus udzielił mu posłuchania w obecności króla Agryppy II i Berenike. Paweł wygłosił wówczas mowę, w której bronił swojej wiary w Jezusa. Festus, po ponownym wysłuchaniu Pawła, nie odkrył niczego wartościowego w jego orędziu i uznał Apostoła za szalonego. Nie znalazł żadnego powodu, by dalej trzymać go w więzieniu lub skazać na śmierć (26,30-32). Ponieważ jednak Paweł odwołał się do cezara, został wysłany pod strażą do Rzymu (Dz 27-28).
(EB)