Na Boże Narodzenie - Msza w dzień - z cyklu "Wyzwania".
więcej »Jedno z głównych ugrupowań żydowskich powstałych w okresie Hasmoneuszy (dynastii panującej od 140 r. przed Chrystusem). W czasach Jezusa nie sprawowali władzy politycznej, ale byli szanowani przez lud i mieli na niego duży wpływ. W Nowym Testamencie są przedstawiani zazwyczaj jako przeciwnicy Jezusa i pierwszych chrześcijan (Mk 3,6; 7,1; 10,2; Mt 23; J 11,47).
Początki ruchu faryzeuszy sięgają okresu powstania Machabeuszy, które miało miejsce w latach 166-159 przed Chrystusem. Wówczas powstało ugrupowanie Żydów gorliwie zabiegających o przestrzeganie Prawa (asydejczyków), którzy wystąpili przeciwko arcykapłanom propagującym tendencje hellenistyczne w judaizmie. Ten ruch zaowocował m.in. powstaniem ugrupowania faryzeuszy, którzy byli zwolennikami odnowy narodowej i wiernego zachowywania Prawa.
Nauczali oni o istnieniu podwójnego Prawa - pisanego i ustnego. Pielęgnowali zwyczaj dyskusji nad Prawem oraz tradycję medytacji i studiowania Prawa. Prawdopodobnie oni też zapoczątkowali zbieranie zasad i przepisów dotyczących czystości rytualnej. Faryzeusze nie stanowili jednolitego ruchu - z biegiem lat wokół różnych nauczycieli utworzyły się różne szkoły interpretacji Prawa. Wierzyli też w zmartwychwstanie umarłych i nagrodę lub karę po śmierci, za czyny popełnione podczas ziemskiego życia, oraz że w przyszłości, kiedy Bóg zaprowadzi swe rządy, zapanuje sprawiedliwość.
(za: Gość Niedzielny Nr 23/2002)
zobacz WIĘCEJ :.