Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukujesz w serwisie biblia.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Palestyńskie groby epoki biblijnej były odmienne od naszych, tak jak odmienne są warunki fizyczne terenu - tam skalistego.
Samo słowo w języku aramejskim znaczy „czaszka”. W czasach Jezusa był to teren blisko Jerozolimy, ale już poza jej ówczesnymi murami, w północno-zachodniej części.
"Ani jedna jota, ani jedna kreska" - to z Jezusowego Kazania na Górze.
Hebrajska nazwa Zijon pierwotnie oznaczała południowo-wschodnie wzgórze w Jerozolimie, na którym znajdowała się twierdza Jebuzytów, zdobyta przez Dawida, który umieścił tam Arkę Przymierza.
Deka”, czyli dziesięć, „logos”, czyli słowo.
Według tradycji, prorok Jeremiasz miał ukryć arkę przymierza na górze Nebo. Nie odnaleziono jej nigdy.
Częste słowo w Biblii. Od starożytności do dziś stanowi codzienne pozdrowienie ludzi Bliskiego Wschodu.
Słowa tego nie znajdziemy w tekście Biblii, spotkać je można w przypisach. Pochodzi od łacińskiego słowa „levir”, czyli szwagier.
Ołtarz świątyni Mojżesza był z drzewa pokrytego brązem. Później ołtarze były układane z kamienia.
W kulcie Starego Przymierza przedmiotem ofiary jest dar w postaci zwierzęcia lub płodów ziemi, złożony na ołtarzu Boga i wyłączony z codziennego użytku przez częściowe lub całkowite zniszczenie.
Uczy nas odkrywania swojej tożsamości ucznia, jak również swojego miejsca we wspólnocie uczniów, czyli w Kościele.
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.