Grób

Pochówków dokonywano w różny sposób. Wykorzystywane były naturalne miejsca - groty, pieczary, nawet większe zagłębienia terenu. Zamykano je wielkim kamieniem lub kamienną płytą. Co roku pobielano je wapnem, by przechodnie wiedzieli, że to grób.

Były grobowce wykuwane w skale sporym nakładem pracy i środków, te składały się zwykle z dwóch pomieszczeń. Pierwsze było rodzajem przedsionka, drugie właściwym grobem przygotowanym z reguły dla wielu zmarłych. Wejście było zamykane okrągłą, dającą się przetaczać kamienną płytą.

Taki był grób, w którym złożono ciało Jezusa - grób zamożnego człowieka, który przygotował go sobie i swoim bliskim. Istniał też inny sposób pochówku, gdy ciało przykrywano stosem kamieni, by po jakimś czasie szczątki złożyć w rodzaju wykutej z kamienia trumienki, którą po łacinie zwiemy ossuarium.

Izraelici nie praktykowali kultu zmarłych. Śmierć była traktowana jako pomniejszenie życia, ale nie unicestwienie. Ciała namaszczano wonnymi olejkami (ale nie balsamowano), owijano w lniane płótno, twarz okrywano oddzielną chustą.

Otwórz: Mt 2757NN; J 19,38-20,7;

MT 23,27N.