Czyli „księga narodzin”. Tymi dwoma słowami zaczyna się nowy Testament. Semici - zresztą nie tylko oni - lubowali się w rodowodach, których uczono na pamięć.
Wypiętrza się pomiędzy Madabą a brzegami Jordanu na wysokość 835 m. Tradycja żydowska łączy ją z postacią Mojżesza. Tu bowiem miał on dać ostatnie nakazy Izraelitom i umrzeć, nie wszedłszy do Ziemi Obiecanej.
Dziś niewiele pozostało z dawnej świetności biblijnego Sychem. Trzęsienie ziemi w 1927 r. nie pozostawiło kamienia na kamieniu.
Nazwa tej osady zrobiła sporą karierę - wiele różnych ośrodków przyjęło miano Emaus.
Drzewo i jego owoc. Znane w epoce neolitu, uprawiane od tysięcy lat w krajach Bliskiego Wschodu i innych subtropikalnych regionach.
Od słowa Hellada - czyli Grecja. Geograficznie zasięg Hellady zmieniał się. Podboje Aleksandra Wielkiego rozszerzyły wpływy greckie daleko na Wschód. Imperium upadło, wpływ kultury greckiej pozostał.
W dziejach religii Starego Testamentu Ezdrasz i Nehemiasz bywają nazywani ojcami judaizmu.
Wędrówka Izraela przez górzystą pustynię Synaju i Araby trwała 40 lat. Karawana mogła ją przejść w dwa tygodnie.
Drugi z biblijnych opisów stworzenia świata i człowieka, w istocie starszy niż ten zapisany w pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju, maluje obraz Boga, który lepi człowieka „z prochu ziemi”.
Bogaty język, wspaniały styl, piękne obrazy, rozmaitość rodzajów literackich - to cechy jego dzieła.
Bycie chrześcijaninem to nieustanne rozkoszowanie się Bożą hojnością, obfitością Jego darów, dostrzeganie Jego ingerencji, działania, mocy.
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na II niedzielę Wielkiego Postu roku C
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
