Jest tylko jedna droga. Przeszli ją wszyscy. Opłukali swe szaty i je wybielili we Krwi Baranka.
Liczba 72 ma znaczenie symboliczne, podobnie jak liczba 12. Dwunastu apostołów to nawiązanie do dwunastu pokoleń Jakuba.
Patrząc oczyma wiary na dzieło Jezusa możemy zrozumieć, że Jego krew stanowi źródło zbawienia dla świata.
Jezus – Ofiara przebłagalna, Oblicze do kontemplacji, w czasie które możemy wpatrywać się w czasie każdej Mszy Świętej.
Nie we własnej krwi wybielili swoje szaty. Nie mocą swojej męki – choćby najstraszliwszej – tam stoją.
Ten, który chciał każdego z nas pogrążyć, przegrał. Bo zwyciężył Ten, który siebie samego wydał za nas.
Kamień na kamieniu. Cegła na cegle. Apostołowie. Prorocy. Święci. Między nimi ja. Nie nic-nie-znaczacy element. Jedna z cegieł wielkiej Świątyni Pana.
On przyszedł, aby ocalić wszystkich.
Jaką pieśń śpiewają stojący przed Barankiem? Jaką pieśń przed Barankiem milcząc śpiewa uboga wdowa? Pieśń wolnych.
Bóg nie powołał nas do życia po to, byśmy po kilkunastu/kilkudziesięciu latach zamienili się w proch.
Rozumem nie potrafimy ogarnąć istoty Boga. Wiemy za to, rozumiemy, kim jest dla nas, jaki jest dla nas.
Garść uwag do czytań na święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana roku B, z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.