Księgi Starego Przymierza

Modlitwa króla Dawida o zbudowanie Świątyni Pańskiej
(R. XXIX, w. 10-19)

Błogosławiony jesteś, Panie, Boże Izraela,
Ojcze nasz od wieków i po wieczne czasy.

Twoje są, Panie, dostojność i moc,
Sława i zwycięstwo.

Chwała Tobie,
Albowiem wszystko jest Twoje,
Na niebie i na ziemi.
Twoje jest królestwo
I Twoim jest władca królestwa.
Do Ciebie należy wszelka majętność i sława,
Do Ciebie należy władza nad światem,
A w dłoni Twojej jest siła i wszechmoc,
A dłoń Twoja wywyższa i utwierdza.

O, Boże nasz, wyznajemy Ciebie
I chwalimy imię Twojej sławy.
Ale kim jestem i kim jest mój naród,
Abyśmy mieli Tobie to wszystko ofiarować?
Przecież od Ciebie wszystko pochodzi,
A to, cośmy z Twej ręki otrzymali,
Tobie oddajemy.
Jesteśmy tylko gośćmi i przechodniami,
Jak nasi praojcowie.
Dni nasze są jak cienie na ziemi,
I nie mamy mocy,
Żeby je przedłużyć.

Panie, Boże nasz,
Ten cały majątek,
Który zebraliśmy na budowę Domu
Ku chwale Twojego świętego imienia,
Z Twojej pochodzi ręki
I do Ciebie należy.

Wiem, Boże, że doświadczasz nasze serca
I kochasz się w szczerości,
Dlatego i ja w szczerości serca
Z ochotą ofiarowałem to wszystko,
I widziałem Twój lud, który tu przybył,
Gdy z radością i weselem
Znosił Tobie dary.

Panie, Boże ojców naszych,
Abrahama, Izaaka i Izraela
Zachowaj na wieki w pamięci
Ten zamiar i wolę ich serc,
I skieruj ich serca ku sobie.

Salomonowi, mojemu synowi,
Daj serce doskonałe,
Aby wierny był Twoim przykazaniom,
Twoim świadectwom,
I Twoim prawom,
I czynił dobrze
I zbudował Dom
Z majętności, którą przygotowałem.