III.1. Bł. Bronisława

Droga braterskiej/siostrzanej przyjaźni jest wyzwaniem dla współczesnych chrześcijanin, tak bardzo brakuje dziś bliskich, osobowych relacji w rodzinie, parafii i innych wspólnotach społecznych. Człowiek przełomu wieków jest podobny do „samotnej wyspy” (T. Merton); izoluje się, ucieka w świat wirtualny, zamyka na bogactwo i piękno bliźniego. Dar przyjaźni jest szczególnym odbiciem obrazu i podobieństwa samego Boga. On pierwszy zaproponował człowiekowi przyjaźń, wciąż szuka człowieka, wychodzi mu naprzeciw. Pierwotna harmonia i przyjaźń zerwane przez grzech, mogą być przywrócone dzięki miłości – agape (filein), która zawsze przekazuje otrzymany dar. Każdy człowiek powołany jest do miłości, która obdarowuje (miłości wzajemnej – przyjacielskiej). „Przyjaciel – przekonuje Jean Vanier – to ktoś, kto nie osądza mnie, kiedy widzi moje słabości i ograniczenia. Ktoś, kto akceptuje mnie takim, jaki jestem. I przyjaciel to jest ktoś, kto widzi moje możliwości, kto zachęca mnie, abym rozwijał się począwszy od tego, kim jestem. I przyjaciel to ktoś, kto jest szczęśliwy z powodu tego, że żyje ze mną”. Przyjęcie daru braterskiej/siostrzanej przyjaźni, kierowanie się w życiu podstawową „zasadą przyjaźni” – nowym przykazaniem miłości, pozwala osiągnąć zażyłość z Bogiem, którą On sam nazywa przyjaźnią (J 15, 14-15).
Pytania o braterską/siostrzaną przyjaźń, o zdrowe relacje w rodzinach są niezmiernie istotne dla życia i rozwoju wspólnot chrześcijańskich – dla żywotności Kościoła:
* Jak pielęgnujemy relacje przyjaźni, braterstwa wśród swoich bliskich, krewnych, znajomych?
* Czy naprawdę można kochać Boga, nie widząc Go, i czy można nakazać miłość? – pyta Benedykt XVI w swej encyklice Deus Caritas est (nr 16).
* Jak należy rozumieć interpretację egzegetów i teologów, że nowe przykazanie miłości niejako „streszcza” i „zbiera w sobie” wszystkie inne przykazania?
* Jak wychowywać do przyjaźni, braterstwa, do życia we wspólnocie?

MÓDL SIĘ!

Zrozumienie sensu życia  - uproś nam u Boga.
Umiejętność odczytywania znaków czasu,
Pokój i sprawiedliwość,
Życzliwość i miłość dla bliźnich,
Zdolność do ofiar i poświęcenie,
Roztropność w działaniu,
Prostolinijność w postępowaniu,
Odpowiedzialność za otrzymane zdolności,
Wierność życiowemu powołaniu,
Wrażliwość na sprawy zbawienia,
Łaskę chrześcijańskiej śmierci

Módl się za nami, Błogosławiona Bronisławo.
Abyśmy się stali godni obietnic Chrystusowych.

Módlmy się: Panie, Jezu Chryste, który powiedziałeś: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze siebie samego, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje”, udziel nam łaski, abyśmy za przykładem bł. Bronisławy dźwigali krzyże naszego życia z pełnym poddaniem Twojej Świętej Woli, która nas wiedzie do wiecznych radości, gdzie Ty żyjesz i królujesz, Bóg na wieki wieków. Amen.

Fragment Litanii do bł. Bronisławy 

Dodaj :.własną modlitwę zrodzoną ze spotkania z żywym Słowem.

ŻYJ SŁOWEM!

Współczesny świat potrzebuje przykładów świętych rodzin. Jednym z nich jest współczesny nam przykład św. Joanny Beretty Molli – matki, żony, lekarki, która oddała życie ratując swe dziecko (28 kwiecień 1962 r.). Prasa opublikowała wywiady z syna Świętej.
Dziennikarz zapytał: Czego uczy nas historia życia Twojej Mamy?
Pierluigi Molla odpowiedział: Z pewnością uczy nas ona, że wszyscy możemy pragnąć świętości, dążąc do niej według własnego powołania. Wystarczy, że każdego dnia będziemy wykonywać swoje obowiązki z entuzjazmem, wiernością i oddaniem. Mama przekazuje przesłanie miłości i największego szacunku dla życia, służby i pomocy bliźniemu oraz przesłanie ogromnego zaufania Bożej Opatrzności (por. Święta Matka. Wywiad z synem, Niedziela 21/2004, 10).

Dodaj :.twój dobry czyn, który zrodził się ze Słowa