Królestwo Izraela – losy dziesięciu pokoleń

Dzieła zniszczenia dokończyło dwóch kolejnych królów asyryjskich: Salmanassar V (por. 2 Krl 17, 1-5) i jego syn (krewny z bocznej linii?) Sargon II. Tak podaje tekst kroniki babilońskiej bp Gądecki:

“Obległem i zdobyłem Samarię, uprowadziłem 27 290 mieszkańców tego miasta jako jeńców. Odbudowałem to miasto lepiej niż było (zbudowane) poprzednio i osadziłem tam ludzi z krajów, które sam podbiłem. Ustanowiłem nad nimi mojego urzędnika jako namiestnika i nałożyłem na nich daninę, jak dla innych miast asyryjskich.”

Znaleziska w głównych miastach dopełniają obrazu. Istotnie – Samaria nie została zniszczona, a fortyfikacje nadal były w użyciu. Megiddo – po zniszczeniu 10 lat wcześniej – rzeczywiście zostało przebudowane, ale korzystało z murów i bramy z poprzedniego okresu. Zbudowano w nim natomiast dwa gmachy publiczne i duży spichlerz.



Bibliografia:

1. Negev Avraham (red): Encyklopedia archeologiczna Ziemi Świętej. Wydawnictwo Da Capo, Warszawa, 2002.

2. Gądecki Stanisław, bp: Archeologia biblijna. Prymasowskie wydawnictwo Gaudentinum, Gniezno, 1994.

3. Briend Jacques: Samaria – dziwny los stolicy. W: Lemaire Andre (red.): Świat Biblii. Zakład Narodowy im Ossolińskich, Wrocław, 2001.

4. Roux Georges: Mezopotamia. Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa, 2003.

5. École Biblique et archéologique française de Jérusalem :.