Nowe Jeruzalem

Filadelfia ("bratnia miłość") to nowe miasto, które później kilkakrotnie zmieniało swoją nazwę. Autor listu podkreśla, że podczas gdy inne Kościoły spotkały się z upomnieniem, ostrzeżeniem, a nawet groźbą, to młoda wspólnota wytrwała w wierności: "choć mało masz siły, zachowałaś jednak słowo moje i nie zaparłaś się mego imienia" (Ap 3,8).

Czytaj!
Ap 3,7-13; Ps 42,7-12; J 12,44-50

Aniołowi kościoła w Filadelfii napisz: Tak mówi Święty, Niezawodny, ten, który ma klucz Dawida. Gdy On otwiera, nikt nie zamknie, a gdy zamyka, nikt nie otworzy. Znam twoje dzieła. Oto zostawiam ci drzwi otwarte, których nikt nie zdoła zamknąć. Choć bowiem mało masz siły, zachowałeś jednak słowo moje i nie zaparłeś się mego imienia. Oto wydam z synagogi szatańskiej tych, którzy kłamliwie nazywają się Żydami, choć nimi nie są. Sprawię, że przyjdą oni i padną do stóp twoich, gdy poznają, że Ja cię umiłowałem. Ponieważ tyś zachował nakaz wytrwania przy Mnie, i ja cię zachowam w godzinie próby, jaka spadnie na cały świat, aby objąć wszystkich mieszkańców ziemi. Przyjdę niebawem! Utrzymaj to, co posiadasz, aby nikt nie odebrał ci wieńca! Zwyciężającego ustanowię kolumną w świątyni mego Boga. Nie znajdzie się on już na zewnątrz, gdyż Ja wypiszę na nim imię mego Boga, imię miasta mego Boga, nowej Jeruzalem zstępującej z nieba od Boga mego, a także moje nowe imię. Kto ma uszy, niech słucha, co mówi Duch kościołom!

Rozważ!
Chrystus przedstawia się więc gminie jako "Święty" i "Niezawodny", który posiada klucze Królestwa Bożego. On pozostawia Kościołowi drzwi otwarte, ufa Mu i objawia całą Prawdę. Głównym tematem przesłania jest wierność Bożemu słowu, które nigdy "mylić nie może" (akt wiary). Wspólnota, która zachowuje słowo Boże - czyta je, rozważa, modli się Nim - przetrwa wszelkie próby: ponieważ tyś zachowała nakaz wytrwania przy Mnie, i ja cię zachowam w godzinie próby, jaka spadnie na cały świat... (3,10). Podobną prośbę wypowiedział Jezus w modlitwie arcykapłańskiej: "Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego" (J 17,15).
Największym złem jest utrata wiary. Chrystus zatem wzywa: Utrzymaj to, co posiadasz, aby nikt nie odebrał ci wieńca! Jeśli chrześcijanin nie pozwoli się odwieść od wierności Chrystusowi i Jego Ewangelii, zwycięży. A najcenniejszą nagrodą będzie mieszkanie w domu Pana – "w świątyni mego Boga" (3,12). Dawna świątynia jerozolimska runęła, ale wierzący może być "kolumną nowej świątyni". Kościoła Chrystusa uwielbionego.
Psalmista śpiewa więc w dzień i w nocy: "Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będziesz / On zbawieniem mojego oblicza i moim Bogiem". A Jezus przypomina: "jeśli ktoś posłyszy słowa moje, ale ich nie zachowa, to Ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat sądzić, ale by świat zbawić" (12,44-47). Słowo Boże osądza człowieka wierzącego. Ono ujawnia nasze słabości i grzechy nie po to, by osądzać i potępić, ale by nas oczyścić i zbawić: "(jesteście) ponownie do życia powołani nie z ginącego nasienia, ale niezniszczalnego, dzięki słowu Boga, która jest żywe i trwa" (1 P 1,23).
Stąd rodzą się pytania:
• Co znaczą dla nas słowa Psalmu 119: "pokładam ufność w Twoich słowach"?
• Czy "(...) wierzymy w coś objawił Boże, Twe słowo mylić nie może"?
• Czy jesteśmy wierni w relacjach rodzinnych, przyjacielskich, zawodowych?

Módl się!
"Pozwól mi Ojcze, nosić Słowo w sercu i na ustach: trwać w Nim jak latorośl trwa w winnym krzewie, czerpiąc z Jego życiodajnych soków. Niech Twoje Słowo - ostre jak miecz - przenika poplątane zakamarki mojej duszy i ducha. Niech Dobra Nowina gładzi moje grzechy i grzechy moich bliźnich. Pomóż mi też, mocą Twojego Ducha, przemodlić to Słowo, które nigdy zawieść nie może, a któremu zawsze musimy zdać rachunek".
C.M. Martini