Nowe Jeruzalem

NOWE JERUZALEM: "Ujrzałem miasto święte"

Szkoła Słowa Bożego (III-9)

Szkołę Słowa Bożego prowadzi ks. Jan Kochel

Na zakończenie medytacji pojawia się wizja "miasta świętego" - idealnej wspólnoty przygotowanej jak oblubienica dla męża (21,2). Widzący z Apokalipsy mówi wprost: Oto mieszkanie Boga wśród ludzi (...) Ludy będą należały do Niego, a On będzie Bogiem z nimi (21,3). Nowa Jerozolima wyznacza kres wędrówki Izraela, Jezusa i ludu Bożego (Kościoła).

Czytaj!
Ap 21,1-4; Ps 147,1-11; J 21,15-19

Ujrzałem niebo nowe i nową ziemię. Pierwsze bowiem niebo i pierwsza ziemia minęły, a morza już nie ma. Ujrzałem też, jak miasto święte, nowa Jeruzalem, zstępowała z nieba od Boga: przygotowana jak oblubienica wystrojona dla męża. Usłyszałem donośny głos, mówiący od Tronu: "Oto mieszkanie Boga wśród ludzi: On sam zamieszka z nimi. Ludy będą należały do Niego, a On będzie Bogiem z nimi. Zetrze On wszystkie łzy z ich oczu. Nie będzie już Śmierci ani boleści, nie będzie już krzyku ni bólu. Dawny świat przeminął!"

Rozważ!
Całe życie Jezusa jest opisywane, w szczególności przez św. Łukasza, jako pielgrzymowanie do Jerozolimy. Z tego powodu przypomina ona każdemu chrześcijaninowi o wynikającym z Chrztu obowiązku, by iść po śladach Jezusa - być z Nim w Jego śmierci, być z Nim pogrzebanym, a następnie wraz z Nim powstać z martwych (por. Łk 9,23-27). Zamieszkać w "mieście świętym" to nic innego jak "być z Jezusem – Emanuelem". Konsekwencją takiej komunii będzie odnowa świata, kosmosu: Ujrzałem niebo nowe i nową ziemię (por. Iz 65,17; Mk 13,31).
W Psalmach słowo "Jeruzalem" jest symbolem pragnienia człowieka, by widzieć Boga i oglądać Go przez całą wieczność w niebie: Upodobał sobie tych, którzy cześć Mu oddają / którzy ufają Jego dobroci. Apokalipsa ukazuje Jeruzalem jako miasto "zstępujące z nieba", zstępujące do ludzi. Jeruzalem jest miastem, które urzeczywistnia się w czasie, jest miejscem-obcowaniem świętych, jest miastem budowanym w świecie, gdzie nie będzie już śmierci ani boleści, nie będzie już krzyku ni bólu (21,4).
Nowe Jeruzalem możemy widzieć oczyma wiary. W doskonały sposób spełniło się w Maryi, która jest obrazem odkupionej ludzkości i dla nas jest jak źródło światła podobnego do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu (21,11). Podobnie Kościół - Oblubienica Baranka, postrzegany oczyma wiary, jaśnieje jako drogocenny kamień. Każdy chrześcijanin – żywy członek tej wspólnoty winien odpowiadać na pytania Zmartwychwstałego Pana:
• Czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?
• Czy jesteś gotowy "pójść za Mną"?
• Czy chcesz "przekroczyć próg nadziei"?

Módl się!
"Mocą swojego Ducha wspomagaj, Ojcze, Kościół w dziele nowej ewangelizacji i kieruj naszymi krokami po drogach świata, abyśmy głosili Chrystusa swoim życiem, podążając szlakiem naszej ziemskiej pielgrzymki ku Miastu światłości".
fragm. Modlitwy Roku Jubileuszowego