I. Kantyk MARYI streszczeniem historii zbawienia

Ustny przekaz tradycji podawanej z ojca na syna opierał się najczęściej na takich formach poetyckich jako saga (Rdz 3,14; 19), bajka (1 Krl 17,7-16; 2 Krl 4,1-7; Lb 22,22-35), nowela (Rdz 37; 39-48; 50) czy anegdota (2 Sm 23; Sdz 1,6n. 12-15). W żydowskich domach opowiadano historie zbawienia.
Taka tradycja edukacyjna musiała panować również w jerozolimskim domu Joachima i Anny, w którym wzrastała Maryja (por. apokryf Protoewangelia Jakuba). Taka tradycja podtrzymywana była również w nazaretańskim domu, w którym wyrastał Jezus (Łk 2,1-52). Czytamy: „Jezus wzrastał w mądrości, w latach i w łasce u boga i u ludzi (Łk 2,52; por. 1,80; 1 Sm 2,26; Prz 3,4).
Prawzorem kantyku Maryi jest pieśń Anny, matki Samuela (2,1-10). W obu modlitwach chodzi o wyjątkowe macierzyństwo. W pierwszym przypadku niepłodna staje się matką, a w drugim dziewica poczęła syna. Macierzyństwo Anny było owocem żarliwej modlitwy i nagrodą za doznane upokorzenia, podczas gdy dziewicze macierzyństwo Maryi stanowi niezgłębione misterium, przyjęte z wiarą i uwielbieniem (por. A. Tronina, Przez krzyż do nieba, 52).
Pieśń Magnificat jest pieśnią radości i uwielbienia Boga. Pierwsze słowa określają specyficzny gatunek literacki: „Wielbi (gr. megalynei) dusza moja Pana…” (w. 46). Jest to zatem hymn uwielbienia, który – zdaniem J. Kudasiewicza – delikatnie przechodzi w pieśń dziękczynienia Izrael wielbił Boga Jahwe w hymnach, które stanowią główną grupę pieśni psałterza. Najwięcej odniesień do tego „modlitewnika” ludu Bożego można znaleźć w pieśni Maryi. W hymnach tego typu człowiek nie prosi, ale wychwala Jego święte Imię, Jego przymioty oraz wielkie dzieła dokonane w świecie i historii narodów (por. Matka Odkupiciela, Kielce 1996, 58n). Tak modliła się Maryja, tak też winni modlić się chrześcijanie.

Warto zatem zapytać współczesnych wiernych:

Matko Jezusa, która zaufałaś bez granic, prosząc, by Ci się stało według słowa, które usłyszałaś, daj nam ducha uległości, byśmy odnaleźli prawdę w nas samych. Spraw, abyśmy umieli pomóc każdemu człowiekowi odnaleźć prawdę Bożą; spraw, by ją odnalazł w pełni cały świat i społeczeństwo, w którym żyjemy i któremu chcemy pokornie służyć. Prosimy Cię o to, Ojcze, przez Jezusa Chrystusa, Twoje Słowo Wcielone, przez Jego śmierć i zmartwychwstanie, i przez Ducha Świętego, który nieustannie odnawia w nas moc tego Słowa, teraz i przez wszystkie wieki wieków.

Kard. Martini, Wyznania Pawła, Kraków 1987, 105n.

Biblijna edukacja w rodzinie jest wyzwaniem naszych czasów. Obecność księgi Pisma Świętego w każdym chrześcijańskim domu jest niewystarczająca, trzeba więc mobilizować się wzajemnie do wspólnej lektury i rodzinnej modlitwy biblijnej (np. Liturgia godzin). Warto też przygotować się w domu do niedzielnej lektury liturgicznej (czytań mszalnych), tak jak warto również rozważać teksty niedzielne przy stole rodzinnym (św. Jan Chryzostom). Zaś uczenie się na pamięć (memoryzacja) niektórych tekstów biblijnych jest nader cenną metodą wychowawczą.

Dodaj :.twój dobry czyn, który zrodził się ze Słowa