Walczący z Bogiem

Rebeka, to żona Izaaka, a jednocześnie kobieta bezpłodna, która jednak nie załamuje rąk, ale wraz z mężem rozpoczyna modlitewny szturm do Boga (por. Rdz 25,21). Niestety współcześnie wspólna modlitwa małżonków jest rzadkością. Jesteśmy tak bardzo zabiegani, że niejednokrotnie brakuje czasu na przygotowanie i wspólne zjedzenie śniadania, nie mówiąc już o modlitwie. A przecież Jezus zwraca uwagę, jak wspólna modlitwa jest miła Bogu (por. Mt 18,20). Może więc zamiast działać na własną rękę małżonkowie powinni razem klękać do modlitwy (por. J 15,7)? Ile wspólnej rozmowy z Bogiem jest każdego dnia w Twojej rodzinie?

Owocem wytrwałej modlitwy Izaaka i Rebeki są narodziny bliźniąt, które już w łonie matki zaczynają ze sobą walczyć. Kobieta nie rozumiejąc zachowania dzieci zwraca się do Boga z prośbą o wyjaśnienie, i otrzymuje odpowiedź (por. Rdz 25,23), która jest zapowiedzią późniejszej walki pomiędzy braćmi o przywództwo. I rzeczywiście Ezaw i Jakub są ze sobą w nieustannym konflikcie, którego przyczyną są odmienne charaktery. Pierwszym aktem braterskiej rywalizacji jest wykup pierworództwa (por. Rdz 25,29-34), drugim zaś walka o błogosławieństwo ojca ofiarowane dziecku na łożu śmierci. Jednak zamiast pierworodnego Ezawa ojcowskie błogosławieństwo otrzymuje Jakub (por. Rdz 27,15-16). Skutki oszustwa dotykają całą rodzinę. Zamiast jedności pojawia się podział; miejsce miłości zajmuje nienawiść; nieustanny strach zajmuje miejsce spokoju. Izaak po odkryciu oszustwa umiera niepocieszony, Ezaw żyje chęcią zemsty wobec brata (por. Rdz 27,41), a Jakub musi ratować się ucieczką z obawy o własne życie. Na przykładzie biblijnych bohaterów widzicie jakie szkody niesie ze sobą kłamstwo, które skutkuje tym, że Bóg jest coraz mniej obecny w życiu człowieka, a brak Boga niszczy relacje z innymi ludźmi.

W życiu Jakuba nadchodzi jednak moment, kiedy wraca on do ziemi ojców jednocześnie obawiając się konfrontacji z bratem. Dlatego zanim to nastąpi pozostawia swą rodzinę i dobytek na drugim brzegu Jabboku, po to, by samemu spotkać się i porozmawiać z Bogiem. Jednak nie jest dane Jakubowi spędzić czasu w samotności, ponieważ podczas nocnej modlitwy ktoś zmaga się z nim, aż do wschodu słońca. Tym Kimś okazuje się Bóg, który w postaci anioła zjawia się przed Jakubem! To właśnie anioł rozpoczyna walkę, lecz wraz z nadejściem poranka zaczyna się wycofywać. Wtedy właśnie Jakub uparcie domaga się błogosławieństwa (por. Rdz 32,27) i słyszy pytanie o swoje imię. No cóż, będąc na jego miejscu zawahałabym się udzielając odpowiedzi, ponieważ imię Jakub oznacza: oszust, kłamca. Czyli ten, który oszukał swojego brata i umierającego ojca teraz domaga się błogosławieństwa od samego Boga!

W czasach biblijnych, kiedy rodzice wybierali konkretne imię dla dziecka wiązali z tym również pewne oczekiwania czy zadania, którym musiał on sprostać w dorosłym życiu. Obecnie w Kościele dzieci otrzymują imiona świętych, którzy wyprzedzili ich w drodze do nieba i są ich orędownikami przed Bogiem. Ciekawa jestem czy wiesz co oznacza Twoje imię? Czy wiesz kto jest Twoim świętym Patronem? Jak często zwracasz się do niego prosząc, aby on przedstawiał Bogu Twoje prośby, podziękowania czy pytania?

W momencie gdy Jakub wypowiada swoje imię Bóg je zmienia (por. Rdz 32,29), a Jakub otrzymuje imię: Izrael (hebr. niech Bóg panuje (nad nami), walczy (za nas), Bóg jest sprawiedliwy). Wraz ze zmianą imienia, zmienia się również Jakub. Z kłamcy, którego oszustwa stały się przyczyną konfliktu z Bogiem i ludźmi staje się człowiekiem sprawiedliwym. Stare imię, będące znakiem przeszłości zastaje zastąpione przez nowe, które stanowi symbol przyszłości, którą dla tego człowieka będzie Bóg. Co dominuje w Twoim życiu sprawiedliwość czy kłamstwo? Jakie nowe imię chciałbyś, chciałabyś otrzymać od Boga?

Obraz walki Jakuba z Bogiem jest symbolem wewnętrznej walki jaką toczy chyba każdy i każda z nas. Nawet człowiek bezgranicznie ufający przeżywa chwile, kiedy jego wiara pogrąża się w ciemnej nocy, a nim samym zaczynają targać pytania i wątpliwości. Ciemne noce, wszelkiego rodzaju utrapienia i kryzysy stanowią tak naprawdę sprawdzian naszej wiary w Boga i zaufania jakim Go darzymy, bo niejednokrotnie jest tak, że umiemy ślepo ufać ludziom, ale wobec naszego Stwórcy mamy mnóstwo wątpliwości. Lecz wytrwałość zarówno podczas modlitwy, jak i w codziennym życiu sprawia, że człowiek staje się dojrzalszy i przemieniony. Jakub otrzymał od Boga nowe imię, ponieważ był gotowy przyznać się do starego imienia, które go definiowało jako kłamcę i oszusta, był gotów wypowiedzieć prawdę o sobie samym, swojej słabości i grzechu, i odwrócić się: od siebie do Boga.